donderdag 24 oktober-2013
In maart van dit jaar waren we nog als een kind zo blij toen Delft niet alleen pindakaas op de wereld bleek te zetten, maar ook dit. Nou gaat het hier alleen om plastic en voordat zo'n stofzuiger in aanslag wordt gebracht duurt het nog effe. Maar mochten we in de nabije toekomst weer eens worden gewaarschuwd door Greenpeace of die zonderlingen van de Waddenzee dan kunnen we in ieder geval zeggen dat er hulp onderweg is. Hoe laat het is? Hier en daar al veel te laat. Consumeer bijvoorbeeld dit artikel eens. Niet bij de koffie of de hoge thee. Goeie kans dat je dan over je nek gaat. En dan heeft de schrijverd het niet eens over de de dagelijkse uitstoot van nucleaire heerlijkheden in de zee bij Fuckyoushima. Hoe ver liggen Petten en Castricum trouwens uit elkaar?

maandag 26 mei-2014
Waar moet je ermee heen? In Fuckyoushima zaten ze al een tijdje met een acuut probleem. Ze konden 560 ton radio-actief water niet kwijt. Wat deden ze uiteindelijk? Ze lieten het weglopen in de Stille Oceaan. Net op het moment dat Japanse hotemetoten hadden geconstateerd dat de radioactiviteit van het aangrenzende zeegebied een recordhoogte had bereikt. Een keurig staaltje van coördinatie dus. Niet dat het veel had geholpen als ze hun activiteiten om de zaak nog een beetje in de hand houden hadden gestroomlijnd. Tonnen en tonnen vis hebben al een stralend einde gevonden. En we zullen maar niet verder filosoferen over de vraag wat die nucleaire ellende verderop in de voedselketen allemaal nog zal veroorzaken. Inmiddels zijn er ook al besmette Japanse deeltjes aangetroffen aan de kust van Noorwegen. Harinkie, rolmopsie zullen we maar zeggen. Stay tuned.