woensdag 6 augustus-2003
Het kon niet uitblijven. Direct nadat een of andere mafkees in Djakarta met een baaltje springstof het Marriott-hotel binnenzeilde werd direct haast gewoontegetrouw getoeterd dat Al Harakiri of een andere Islamitische terreurgroep voor de aanslag verantwoordelijk was. Kan. Heel wat minder ruchtbaarheid werd gegeven aan het bericht dat de Amerikaanse ambassade een paar uur voor het vuurwerk de reservering van 10 tot 20 kamers cancelde.
Die reservering was een paar dagen tevoren gedaan voor een stel gasten die drie dagen in het hotel zouden verblijven. Hoeft niks te betekenen. Maar bij ons staat nog heel helder voor de geest dat in februari 1989 de Amerikaanse ambassade in Moskou over voorkennis beschikte van de ophanden zijnde aanslag op de Pan Am 103 (Lockerbie) en selectief waarschuwingen liet uitgaan om niet met die vlucht mee te gaan. Om maar te zwijgen van de voorkennis van de aanval op de Twin Towers, wat bijvoorbeeld een zeer select gezelschap in staat stelde om op Wall Street de buit alvast binnen te halen. Toegegeven, het is geen bewijs dat ook in dit geval in Djakarta people in the know de aanslag op het Marriott (midden in de zwaar bewaakte diplomatenbuurt) uit duistere motieven gewoon hebben laten gebeuren. Of nog erger: hebben geïnitieerd. Maar het is misschien een schone zaak voor bijvoorbeeld een correspondent van het NOS-journaal om eens verder te kijken dan zijn/haar giechel lang is.

donderdag 7 augustus-2003
De politie blijkt drie weken geleden vier leden van Jemaah Islamiah (JI), het Indonesische alternatief voor Al Qaida, in Semarang te hebben opgepakt. Daarbij werd heel comfortabel een kleine bult documenten buitgemaakt met ondermeer de planning voor een ophanden zijnde aanslag op de directe omgeving van het Marriott in Djakarta. Daarnaast een tonnetje potassium fosfaat en 40 kilo TNT die in gezamenlijkheid voor een kratertje kunnen zorgen dat de Krakatau niet zou misstaan. En verder nog een vrolijk voorraadje detonators en munitie om het beeld te completeren. Helaas spikkelkaas, geen spoor van de in de VS geproduceerde C 4 dat in gebruik is bij het Indonesische leger en zowel bij het Marriott als de dancing in Bali dood en verderf zaaide. Maar in elke moderne opera zit wel een dissonant. Wat doe je als rechtgeaarde petdrager na een vondst met deze impact? Je belt op zijn minst de lobby van het Marriott en je waarschuwt de omliggende ambassades voor een mogelijke aanslag. Toch? Of de directie van het hotel op de hoogte was gesteld weten we niet. Maar volgens verschillende diplomatieke buideldieren wisten ze bijvoorbeeld op de Australische ambassade van niks. En gek hè, op die van de Verenigde Staten wel degelijk. Gek hè? Nou nee, eigenlijk niet. Het is namelijk exact hetzelfde scenario als op Bali (zie de serie “Osama en de Balibom” van midden oktober vorig jaar). Onderwijl naderde het proces tegen de verdachten van de afzichtelijke aanslag op de Balinese disco de finish en kwam het proces tegen JI-leider Bashir in een serieuze fase. Je hoeft niet echt een kei te zijn in hoofdrekenen of stratego om uit de voorhanden zijnde informatie de meest waarschijnlijke periode te destilleren waarin JI bij Marriott zal toeslaan. In dat licht is het door ons gemelde cancelen van een kamerreservering door de Amerikaanse ambassade dus heel plausibel. En maakt het feit dat de aanslag toch plaatsvond nog raadselachtiger. Het zal de stille kracht wel wezen.