donderdag 29 januari-2009
Lijkt ons heerlijk. Om CIA-agent te zijn. Je krijgt een license om luitjes die je niet lekker liggen onder water te houden tot ze blub zeggen. Je kan ze ook gewoon kelen. Je kan in andere landen coupjes plegen als de baas van het Witte Ziekenhuis dat nuttig vindt. Je kan documenten vervalsen om tegenstanders te bezwadderen. Je kan vanuit de lucht van bruiloften begrafenissen maken. Je kan de andere kant opkijken bij een voorstelling van het Flying Circus. Je kan een muslimclub in elkaar hangen die je de schuld kan geven van alle shit in de wereld en daarom "het schijthuis" (al qaida) noemt. Enzovoort enzovoort. En allemaal straffeloos. Zolang het een beetje spoort met de planning van je firma.
Zo kan je dus bijvoorbeeld niet in Algerije een muslima uitnodigen voor een bijeenkomst op de ambassade, een pilletje in haar drankje doen en haar vervolgens flink bangen voor het oog van een videocamera. En dat kunstje vervolgens een paar maanden later herhalen met een andere muslima. Kijk, dat kan nou weer net niet. Daarvoor word je teruggehaald naar Langley en mag je voor de rest van je diensttijd je konijnen voeren of je wasbeer een beurt geven.
Denk niet, dat deze story een script voor een fillum is. Het is real life. Het gaat om Andrew Warren, de chef van de CIA-winkel in Algiers. En het wordt door Obama en Hillary niet licht opgenomen. Ze hebben zelfs ambassadeur David Pearce teruggeroepen naar Washington voor overleg. Wijze les van dit verhaal voor 00zevens in de dop: je mag alles, maar loop nooit zomaar achter je leuter aan.

maandag 16 februari-2009
Op 29 januari jl. besteedden wij al eens aandacht aan een paar gevalletjes verkrachting in Algerije. Ging over Andy Warren, het 41-jarige baasje van het CIA-filaal ter plekke. Meneer zou voor het gretige oog van een video-camera een paar Algerijnse dames hebben bestegen na ze eerst naar droomland te hebben getransporteerd met een ordinair pilletje in hun glaasje prik. Na veel gevier en gevijf hadden beide dames aangifte gedaan en was de teelbal aan het rollen gegaan. Denk je eerst nog dat het CIA-baasje een islamitisch kunstje wordt geflikt. No way, muslimee. De zich regelmatig oostwaarts op zijn matje werpende hopsboy mag dan zes Arabische dialecten spreken en expert zijn in allerlei oosterse gooi- en smijttechnieken, zo intelligent was ie nou ook weer niet. De beelden van zijn exercities met de twee dames werden namelijk keurig teruggevonden op zijn peecee. Andy begeleidde de eerste dame naar de badkamer toen ze na drie slokken niet lekker werd. Ze sloeg de volgende dag zonder ook maar een stukje C & A de luiken los in Andy's slaapkamer, waar ze ondermeer een gebruikt feestartikel aantrof. Andy's tweede slachtoffer kreeg een lekkere Martini van Andy, waar ze zowel shaken als stirred van werd. Ook zij werd overgebracht naar de badkamer. Het verschil met haar voorgangster was dat zij aanvankelijk wel bij bewustzijn bleef, maar dat zij geen vin laat staan twee vinnen kon verroeren. Ander pilletje.
Andy's ellendige verweer was dat de dames zelf te kennen hadden gegeven dat ze een partijtje hopsen wel zagen zitten. De beelden spraken een andere taal. Net als het in zijn optrekje gevonden studieboekje over het plegen van verkrachtingen en het antwoord op de vraag hoeveel Xanax of valium je moet gebruiken om een beoogd lustobject te transformeren in een ding met gaten.
Andy schijnt wel straf te krijgen. Veertien dagen swaffelen tegen een Senseo of zo. En dan weer aan de slag. De betrekkingen tussen de VS en Algerije zijn momenteel net zo koel als de Noordelijke IJszee toen Al Gore's film nog niet uit was. Zoals een dagvod in Algiers het uitdrukte: "De verkrachting van twee eerzame vrouwen staat gelijk aan de verkrachting van volkeren". Het zal daar nog lang onrustig blijven.

vrijdag 2 april-2010
Zo. Hè, hè. Die Andrew Warren komt in juni voor de kadi in Washington. Dat was die CIA-smurf die in Algerije in 2008 twee lokale dames hopste nadat ie ze in slaap had gewiegd met een of ander pilletje (1).
Volgens Andy hadden ze allebei naar een beurt gehengeld. Volgens de twee moslima was dat bullshit en ze gooiden juridisch hun kont tegen de krib. Andy werd uit Algerije teruggeroepen en werd niet alleen door zijn directe baas gegrild maar ook door ene meneer Scott Banker van de diplomatieke snuffeldienst. Die was ook geïnteresseerd in zijn laptop. Kon Andy die even overhandigen. Kostte wat moeite. En naar nu blijkt niet zonder reden. Want naast boeiende beelden van Warren's olympische oefeningen met bovengenoemde dames, troffen Warren en zijn collega-smurfen ook bewijzen aan van koterhopsen. En dat was uiteraard knap lullig voor Andy, want twee volwassen dames kan je misschien nog wegzetten als gruizige types, maar als je met koters jorist of badmeestert kan je erop rekenen dat je geschoren wordt. Zelfs als CIA-smurf. We blijven deze affaire gretig volgen dus u weet het het... Stay tuned.

Zie voor meer details aflevering 2 dd. 16 februari 2009.

donderdag 29 april-2010
Zegt de naam Andrew Warren u nog wat? Da's die CIA-stationschef in Algiers, die op twee gedrogeerde muslima's ging liggen en daar leuke opnames van maakte voor zijn digitale plakboek. In dat plakboek bleek dat Andy niet alleen zwaar kickte op muslimahopsen, maar ook koterhopsen spannend vond. Nog gekker, toen hij eenmaal terug was in de States liet hij trots zijn prakkie aan de buren zien, die daar geschrokken aangifte van deden.
Vorige week moest deze bijzondere rogue agent bij de kadi in Washington verschijnen voor een babbel. Als vooraffie op zijn proces dat voor juni op de kalender staat. Maar Andrew nam de poten. Er werd meteen een smurfenposse samengesteld en jawel die vond hem terug in een hotel in Norfolk. Nou hadden ze te maken met een doorgewinterde en misschien zelfs doorgezomerde speurneus. Dus toen Andy een verkeerd gebaar maakte schoten ze hem met twee tasers voor zijn ballen. Geen wonder dus dat hij later in een rolstoel en een badjas werd voorgeleid bij een lokale handhaver. Werd niks met die procedurele ceremonie, want Andy's bef kwam te laat aankakken. Dus morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Ook leuk. Het gedrag van hun topagent in Algerije kwam bij zijn baasjes niet als een verrassing. Hij stond namelijk bekend als een regelmatige bezoeker van glijhuizen en andere paalgelegenheden. Maar dat was blijkbaar geen beer op zijn weg omhoog binnen de Firma. Je vraagt je dus af of er nog meer van dit soort losse kanonnen rondlopen en of er ook Nederlandse gleufhoeden zijn die tijdens hun werk een vrolijk partijtje rondneuken. Na het weekend effe bellen naar Leidschendam. Stay tuned.