vrijdag 23 mei-2014
Hoe simpel kan het zijn? Een paar dagen geleden sleepten Vladimir Poetin en Xi Jinping eindelijk de Holy Grail over de drempel. Een deal waarbij Rusland tegen een schappelijk prijsje China dertig jaar lang gas levert. Totale waarde van de grail? 400 miljard dollar. Nou ja, dollar. Als over een paar jaar alle benodigde buizen in elkaar zijn geschroefd en de Chinezen het Russische gas onder hun wok kunnen aansteken zal er betaald worden in roebel en/of renminbi. Geen dollar meer. Ter illustratie: Tijdens dezelfde ontmoeting tussen Vlad en Xi werd er ook een krabbel gezet onder een deal tussen de Russische VTB-bank en de Bank of China. Daarbij besloten de twee geldzakken nauw te gaan samenwerken op het gebied van financiering, investeringen, activiteiten op de kapitaalmarkt en meer van dat soort leuke dingen voor de mensen. En de dollar verder links te laten liggen. Dat is niet leuk voor ons. Want onze navelstreng zit vast aan de groene rug. En het enige dat we kunnen bedenken om het tij te keren zijn sancties, het uitpakken van bossen Gladiolen en desnoods ordinair militair geweld.
Gisteren ontploften er een reeks bommen in Xianjang aka Oost-Turkestan (1). De zoveelste aanslag in de laatste weken. Zo doen we dat.

(1) Zie voor deze benaming van het betrokken gebied bijvoorbeeld aflevering 3 van de serie Freedom House dd. 15 augustus 2008

maandag 9 juni-2014
Het wordt spannend. Morgen steken een heel stel bollebozen namens Oekraine, Rusland en het Vierde Rijk de keurig geknipte koppen bij elkaar om te praten over het Gazpromillage in de economie van chocogarch Poroshenko's nieuwe speeltuin. Die tuin stond in de Moskouse boeken al voor miljarden dollars in het rood door onbetaalde gasrekeningen, maar dat werd nog een tikkeltje erger toen onlangs een streep werd gehaald door de subsidie die Poroshenko's voorganger ten deel was gevallen. En nou hebben de opdrachtgevers van Fucktoria Nuland na de coup wel een aardig bergje poen toegezegd om de boel in Kiev en omgeving een beetje op gang te houden, maar wel onder voorwaarde dat het industriële oosten van de Oekraine in de ganzenpas zou lopen. En dat kunnen de westerse coupfinanciers voorlopig nog wel even schudden. Dus somberheid troef voor Ilja met de keepka. Het mag dan zomer zijn, maar je wilt aan het eind van de dag toch graag even je soepje warmen. Maar waar geen gas is, is het moeilijk soepjes warmen.
De vraag is of Gazprom inderdaad overmorgen de kraan dichtdraait. Hoe soepel is de sponsor van de Champions League? Na al dat gezeik met die westerse sancties. Een ding is zeker. Mocht Kiev over de brug komen dan liefst op dezelfde manier als de meeste andere klantjes van Gazprom: met euro's, roebels of renminbi. Geen dollars meer. Wie wind zaait mag storm verwachten. Stay tuned.