Skip to main content

zondag 22 januari-2006
Tot nu toe hebben we het schandaal rond lobbyist en zakenman Jack Abramoff, dat als een olievlek in een vrolijk borrelende jacuzzi al heel wat luitjes van de Bush-bende heeft bezwadderd en nu zelfs het Witte Huis heeft bereikt, rechts laten liggen. Niet omdat het ons niet interesseerde, het was voor ons gewoon moeilijk te behappen en bovendien wat al te Amerikaans. Maar dankzij de goede werken van onderzoekjournalist Wayne Madsen kregen we ineens de gelegenheid om ook eens een euro in het zakje te doen. En dat doen we dus.
Abramoff gaf op 3 januari jl. voor de kadi drie overtredinkjes toe: hij had zich schuldig gemaakt aan samenzwering, fraude en belastingontduiking bij het aftappen van poen uit de voorraden van zijn cliëntèle. Voor het grootste deel Indianenstammen, voor wie hij in Washington samen met de heren Ralph Reed, Grover Norquist en Michael Scanlon zijn best deed om hun lucratieve gokfaciliteiten in stand te houden. Dat deed onze weldoener door allerlei toch al niet onbemiddelde volksvertegenwoordigers, onder wie de leider van de Republikeinse partij Tom DeLay, een extraatje te bezorgen. In Amerika heet dat bribe en bij ons omkoping. Naar verluidt ook al strafbaar.
Verder loopt er nog een zaakje vol witte was en illegale contracten op het ten oosten van de Filippijnen gelegen eiland Guam, waar de VS sinds jaar en dag de dienst uitmaken. Plus een forse bankfraude rond de aankoop van de SunCruz-casino’s in Florida in samenwerking met Adam Kidan, een gabber uit het mafia-circuit. Om nog maar te zwijgen over zijn donaties aan verkiezingsfondsen van voor hem interessante Republikeinse kandidaten, inclusief de huidige bevuiler van het Witte Huis. Jack kan dus zijn torso nat maken, evenals verschillende profiteurs.
Abramoff was overigens al in de jaren tachtig van de vorige eeuw betrokken bij uiterst twijfelachtige zaken. Zo trad hij op als producer van de in 1988 in Namibië opgenomen anti-communistische film Red Scorpion, losjes gebaseerd op het leven van de door de CIA en Zuid-Afrika gesteunde Angolese massamoordenaar Jonas Savimbi. De gespierde rolprent was gefinancierd door het apartheidsregime van Zuid-Afrika via de International Freedom Foundation. Een stichting waarbinnen Jack een prominente rol vervulde en die in het geniep activiteiten ontplooide ten behoeve van de Zuidafrikanse geheimedienst. Ondermeer in het kader van de operatie Babushka, die ten doel had het ANC een terroristisch imago te bezorgen. Een bekend en zo langzamerhand oervervelend Amerikaans refrein dus. Nelson Mandela, Yasser Arafat, Sadam, Osama, allemaal terroristen.
Hoe dit ook zij, operatie Babushka stond onder leiding van een van Zuid-Afrika’s topspionnen: Craig Williamson. Kijk, en met Craig komen we dichter bij huis. Stay tuned.

  • Datum: .

woensdag 1 februari-2006
Craig Williamson, Jack Abramoff’s Zuidafrikaanse opdrachtgever in de jaren tachtig van de vorige eeuw, was geen onbekende figuur in het wereldje van cloak and dagger. De naam van deze topspion kwam voor het eerst in de openbaarheid toen hij begin 1980 werd ontmaskerd als een mol van de BOSS (1) bij het International University Exchange Fund. Een humanitaire instelling die zich vanuit Genève inzette voor de noden van de zwarte bevolking in Zuid-Afrika en daarnaast het ANC en de Namibische vrijheidsbeweging Swapo stiekte.
Het uitgraven van Williamson had vrijwel direct ook gevolgen voor de Nederlander Barend Schuitema, een van de leiders van de Anti Apartheids Beweging Nederland, die volgens een stel ronkende publicaties uit die tijd op de pay-list van Williamson zou hebben gestaan en in Amsterdam onder de codenaam Nico Waterbalk ondermeer zou hebben geopereerd tegen de gevluchte Zuidafrikaanse dichter Breyten Breytenbach, een blanke anti-apartheidsactivist (2). Een ding is zeker, Barend’s cq. Nico’s reputatie was voorgoed naar de kloten.
Die van Williamson niet. Hij was als een held uit Genève teruggekeerd in Zuid-Afrika. En ging gewoon verder waarmee hij al die tijd al bezig was geweest. Infiltreren, het ANC een terroristisch imago bezorgen en hier en daar een moord laten plegen als het zo uitkwam.
Een van zijn interessantste projecten was het uitbreiden van Zuid-Afrika’s invloed op de Seychellen. In een vrolijk een-tweetje met een club Italianen, met wie je niet zo gauw samen een pizzaatje wegwerkt. Stay tuned.

1. De toenmalige inlichtingendienst van het anti-apartheidsregime.
2. Zie daarvoor bijvoorbeeld het boek “Inside BOSS, South Africa's Secret Police” van Gordon Winter (Penguin 1981), in Nederlandse vertaling uitgekomen in hetzelfde jaar bij Kritiese Bibliotheek Van Gennep als "Geheim agent voor Zuid-Afrika".

  • Datum: .