dinsdag 6 augustus-2013
Onze brommende lantarenpaal bij Justitie en zijn met een pre-deal syndroom worstelende secondant Fredje willen graag weer de criminele burgerinfiltrant terugbrengen in het opsporingspakket. IRT-affaire? Wtf ! Zeker, hier en daar trekken snuffelsmurfen de nodige foute jongens binnen. En zeker, af en toe heeft Domeinen best leuke auto's, brommers, bootjes en andere snuisterijen in de aanbieding. Maar de echte grote jongens blijven buiten schot. En dat kan toch de bedoeling niet zijn.
Ach god, die Ivo en Fredje toch. Alsof ze echt de bedoeling hebben om de grootverdieners uit de ondeugende branche met hun belvilla's in bijvoorbeeld Wassenaar, Laren, Bosch en Duin, wuft België en vergelijkbare buitenlandse oorden met een traliebehang te verrassen. En de liquiditeit van onze banken bij zwaar weer naar de kloten te helpen.
Vanwaar dan toch deze grote wens van onze roestige lantarenpaal en zijn naar een retourtje Libanon verlangende secondant? Nou, ze doen in de ogen van hun Amerikaanse bovenmeesters te weinig in de war on drugs. O.k., ze zijn lekker bezig met het opruimen van die vreselijke hoerenboel in de grote steden, waardoor alleen nog maar luitjes met een flinke buidel lekker buiten de deur kunnen neuken. En het opsteken van een wietsigaar is bij ons achter de duinen gelukkig ook flink aangepakt. Maar het kan veel beter.
Neem nou de FBI. Blijkt in 2011 volgens officiële gegevens 5658 keer boeven permissie te hebben gegeven om iets te doen wat niet mag. Om hun rol als informant niet in gevaar te brengen. Wat die misdaden precies inhielden vermeldt de historie niet, maar we mogen aannemen dat er ook begrafenisgevallen bijzaten. En dan hebben we het hier nog niet over de dames en heren die aan de lijn zitten bij instanties als Homeland, DEA, CIA en gewone smurfdiensten. Kan je zeggen, zulke enge dingen gebeuren hier niet en bij ons zal de controle van bovenaf scherper verlopen. Maar die controle werd bij de eerste IRT-affaire ook gegarandeerd en was ronduit ballen. Controle van de betrokken Kamercommissie? Is dat effe lachen. Bij ons grote voorbeeld aan de overkant van de plas krijgen de geachte afgevaardigden al geen poot aan de grond als ze informatie willen. En mochten ze die wel krijgen dan gebeurt er verder geen reet mee (1). Laat staan dus in Den Haag, waar zelfs Kamerleden worden afgeluisterd als het nodig is. Dus geef ons één goeie reden om opnieuw aan die ongein te beginnen.

1 ) Spring op onze zoekmachine met in uw achterhoofd “fast and furious” en u vindt waar we het over hebben.

woensdag 7 augustus-2013
... ”Ach god, die Ivo en Fredje toch. Alsof ze echt de bedoeling hebben om de grootverdieners uit de ondeugende branche met hun belvilla's in bijvoorbeeld Wassenaar, Laren, Bosch en Duin, wuft België en vergelijkbare buitenlandse oorden met een traliebehang te verrassen. En de liquiditeit van onze banken bij zwaar weer naar de kloten te helpen.”
Schreven we gisteren. Nou worden wij over het algemeen als een cluppie kraaiers aan de linkse kant van het journalistieke speelveld neergezet. Daarom maar eens een kwootje van Robert Mazur. Een hele grote jongen bij de DEA tijdens de infiltratie van het Medellin kartel in de jaren tachtig, het daarop volgende uitroken van de BCCI (Bank of Crooks and Criminals International) en zeker geen linkse kraaier. Komt ie:

"Als je naar de carrièreladders kijkt bij handhavers dan zie je geen ambitie om achter het grote geld aan te gaan. Elke twee à drie jaar verhuizen ze binnen de organisatie. De DEA is meer gefocust op de drugshandel dan het witwassen van het geld. Je boekt wel meer successen bij het binnentrekken van handelaren en het inpikken van hun speelgoed, maar het is als het afknippen van een paar dooie bladeren bij een zieke plant: er komen toch steeds weer nieuwe bladeren. Als je achter het grote geld aangaat graaf je de hele plant uit. Toegegeven, het is een hardere deur om op te kloppen, het duurt langer en je laat het ordinaire speelgoed liggen. Maar het enige dat bij banken indruk maakt is het rammelen van handboeien in de bestuurskamer”.

Hoor je het eens van een ander. Een ingewijde zogezeid. Aanleiding tot zijn uitspraken was de softe behandeling die de leiding van de Wachoviabank kreeg na het witwassen van een kleine 380 miljard dollar aan Mexicaanse poen uit de handel in verwarrende middelen. Er werd een hilarisch bedragje aan boete betaald. De baasjes bleven untouched (1).
In dit verband willen wij nog even wijzen op de opvallend coulante behandeling van Johnny Deuss en zijn First National Curacao bank eind vorige maand (2). En dan mag het schip van Joepie de Poepie van de Nieuwenhuyzen momenteel in redelijk zwaar weer ronddobberen, heeft iemand in handhaverskringen wel eens goed gekeken naar de verklaring van ondeugend ondernemer Jacques Voets (3)? We bedoelen maar. Stay tuned.

(1) Als uw geheugen niet meer je dat is, dan raden we u aan even gebruik te maken van onze ouwe vertrouwde zoekmachine.
(2) Nou, nou, nou. Daar hebben we heul wat over geschreven. Goh!
(3) Zie aflevering 23 van de serie rond Joepie dd. 20 juli 2013.