vrijdag 5 november-2010
House of Lords. 1 november 2010. Tegen kwart voor elf 'sochtends. Lord James of Blackheath neemt het woord. Allereerst vindt hij het jammer dat de voorzitter niet aanwezig is en excuseert zich tegenover de minister van Financiën dat hij een onderwerp ter sprake brengt dat eigenlijk te heikel voor woorden is. Hij blijkt al zo'n maand of vijf met beide heren aan het bakkeleien te zijn geweest over een offer you can't refuse. Via een gereputeerd en gecontroleerd financieel vehikel in de City was hij in contact gekomen met de stichting X, die graag een financiële mega-operatie wilde uitvoeren. Met assistentie van vriend Blackheath, als dat zou kunnen. Dit om de operatie binnen de wettelijke krijtlijnen te wurmen. Had Blackheath ervaring op dit terrein? Yes. De lord:

"Ik heb meer dan wie ook in de City ervaring met het witwassen van terroristisch en irregulier geld. Ik heb miljarden aan terroristisch geld verzorgd. Mijn grootste klant was de IRA en ik ben er trots op om te kunnen zeggen dat ik 1 miljard pond van hun geld heb kunnen afschrijven. Ik heb ook intensief contact gehad met Noordafrikaanse terroristen, maar daarover wil ik verder niets kwijt omdat dat van veel ernstiger aard is en nog een veiligheidsitem. Ik voeg daaraan toe, dat het inschakelen van de politie niet handig zou zijn, want dan ben ik genoodzaakt de hulp van de Bank of England in te roepen als mijn getuige, gezien het feit dat zij mij bij deze affaire heeft betrokken."

Een malloot in de House of Lords? Blackheath zou niet de eerste zijn. Maar om nou te zeggen dat ie de indruk maakt rijp te zijn voor isolatie cq. een dwangbuis, nou nee.
Maar als ie zegt dat "zijn" stichting helemaal fris onder de oksels is en bereid om geheel gratis miljarden aan te reiken om de Britse staatsschuld recht te trekken hou je toch een slagje om je arm. Morgen meer over dit fenomeen. Stay tuned.

zaterdag 6 november-2010
Die Lord James of Blackheath is in de financiële wereld geen lulletje rozenwater. Op zijn lijstje van palmares staan namelijk topfuncties bij Lloyds, British Shoe, Dan-Air, de Millenium Dome en Eagle Trust. En die krijg je niet omdat je zo'n lekker koppie koffie zet. Die laatste functie bracht hem trouwens in 1990 al in contact met spooks en andere griezels. Hij ontdekte namelijk dat bij een dochterbedrijf van Eagle Trust iets bij elkaar werd gefrutseld dat sterk leek op de mond van een gigantisch kanon. Bleek een geheim project van Saddammeke te wezen, dat na die voortijdige ontdekking vakkundig de berm werd ingereden door de Mossad.
Later in zijn carrière werd hij de financiële man van de Conservatieve Partij en dankzij een leuke bijdrage in het verkiezingszakje zou vriend James een echte Lord zijn geworden. Een zwaargewicht dus deze James. En juist hij komt nu aanzetten met een Stichting die om niet bereid is om respectievelijk 5 en 17 miljard Pond in de Britse regeringskas te storten. In de vorm van een berg goudstaven waaraan al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw is gewerkt. Het lijkt op een sprookje maar wij hebben het hier al eerder gehad over geheimzinnige bergen goud, aandelen, juwelen en ordinaire poen van de Golden Lily aka Kin yo Nuri. Ook uit de vorige eeuw (1). Dus deze affaire kan nog heul interessant worden. Als ie dat al niet is. Stay tuned.

(1) Zie daarover de intrigerende serie over de Rotterdamse legal counsellor Geertjan Dolk op de Followup-site.

dinsdag 9 november-2010
New lord in town James of Blackheath kreeg bij zijn fantastische uitspraken over het miljardenaanbod van Stichting X uiteraard wel storm tegen (1). Zo boerde de voorzitter van het Huis dat de hoeveelheid goud waarmee X kwam aansjouwen meer was dan er ooit uit de grond was gehaald. Ja, ja, zei Blackheath, dat zijn cijfers uit een artikel van National Geographic van 12 jaar geleden, maar die swaffelen de baar behoorlijk mis. Alleen al de hoeveelheid goud die volgens de accountantsgegevens in de kluis van de Vaticaanbank ligt is al meer dan ooit is gedolven als je National Geographic mag geloven.
Of dat goed nieuws is van het tabberdfront is de vraag. Maar het is allicht beter dan al die berichten over koterhopsen, homodumpen, mafiacontacten, bankfraude en god mag weten wat nog meer voor ellende. In het Vaticaan blijkt dus alles goud wat er blinkt. Waarom er dan toch zo gebedeld moet worden om die Sacrada Familia tochtvrij te krijgen is net zo raadselachtig als uit een fles water een jolig Merlootje goochelen. En het is helemaal van de wijdbeens dat de Vaticaanbank vorige week weer werd beticht van witwasserij en inventief boekhouden. Er waren tijden dat tollenaars de kerk werden uitgeflikkerd. Tegenwoordig lopen ze met een jurk en een mijter rond. Maar van kerken hebben wij toch al nooit ouwel gegeten. Amen.

1. Zie deel 1 en 2 van 5 en 6 november

woensdag 12 februari-2014
Het schijnt niet door te zijn gegaan. De verkoop van die villa van Lex Verhoef in Bloemendaal (1). Hoe het zit hoort u nog. Ondertussen is ook de villa van Dolf Huijgers in Aerdenhout in de etalage gepleurd. En net als Lex komt ook Dolf bij ons voor in een paar uiterst leutige settings. Een blotekontenresort op Bonaire en een kasteeltje in Frankrijk (2). Waarom die villa in de ramsh gaat? Dolf mag het weten. Maar misschien gaat onze projectontwikkelaar voor de eenvoud en de rust. Buiten Nederland. En neem het hem eens kwalijk. Een land met een minister die als een platwurm door het stof moet, omdat ie voor de teevee uit zijn nek zit te lullen. Dag Dolf. Het ga je goed.

(1) Zie aflevering 8 van “Zukadelapjes bij het ontbijt” dd. 9 februari 2014
(2) Waar een zoekmachine al niet goed voor is. Leeft u zich eens lekker uit