woensdag 25 juni-2014
Het heeft zeven jaar geduurd. Maar nu beginnen toch ook hoge Britse ballen zich te roeren. Onder wie drie gerenommeerde Britse ex-ambassadeurs. Vandaag duwen ze bij John Kerry (USSA), Sergei Lavrov (Rusland), Bankie Moon (VN) en Cathy Ashton (EU) een petitie in de gleuf om een einde te maken aan Tony Blair's rol van speciale vredesduif in het Midden-Oosten. De Britse ex-premier heeft in die periode namelijk geen reet bereikt, heeft wel heel ingenieus zijn zakken gevuld als adviseur van J.P. Morgan en als voordrachtkunstemaker en heeft zich bloosloos gedistantieerd van alle ellende in Irak. Terwijl hij toch als een ijskoude Schreibtischmörder mede-verantwoordelijk was en is voor de dood van honderdduizenden onschuldige Irakezen na de Gleiwitz-inval van 2003. Het was trouwens al een mega-gotspe dat de penvriend van onze Jan Peter Lullo indertijd tot de status van duif werd verheven. Dat gold trouwens ook voor het uitreiken van de Nobelprijs voor de Vrede aan Barack O. in 2009. Maar je went aan de gekte en het smerige gefoezel van de internationale polletiek. Als Tony B.Liar dus in de sloffen van Otto von Bismarck treedt en de petitie als een vodje papier beschouwt zal u ons niet van verbazing achterover zien pletteren. Je oogst wat je zaait.

donderdag 3 juli-2014
Schijt. Dat heeft Tony Blair aan iedereen die democratie de moeite waard vindt. Op 25 juni jl. persten we dit berichtje eruit, dat hoge Britse ballen tabak hadden van de voormalige Britse premier in zijn rol als speciale vredesduif in het Midden-Oosten. Eigenlijk had deze duif uit de hel allang tot de inwoners van de Scheveningse petoet moeten behoren. Maar gelukkig kwam ie niet uit donker Afrika of uit de middenoostelijke zandbak en had ie nooit geheuld met Moskou, dus die afgang bleef hem bespaard. In plaats van ergens in de Caraiben nederig te wachten tot ie door pontjesbaas Charon opgehaald werd, ging ie driftig cashen in het gebied waar ie kort daarvoor samen met zijn gappie Bush nog met een knoert van een zeis had rondgelopen. En wat vernamen we gisteren? Dat de penvriend van de tegenswoordig als hoogleraar Governance, Institutions and Internationalisation aan de Erasmusuniversiteit rondstappende Jan Peter Lullo adviseur wordt van Abdel Fatah el Sisi. De nieuwe Mubarak van Egypte. Naar eigen zeggen als onbezoldigd lid van een taskforce die onder leiding staat van Strategy&. Het voormalige Booz, Allen, Hamilton, waarover ene Edward Snowden nog zulke leuke dingen heeft verteld en onze prins Constantijn ooit nog eens een stukje carrière bij elkaar heeft gerommeld.
Een andere Britse adviseur bij dit project is Alastair Campbell. Tony's voormalige perschef, die in 2003 op moest zouten toen het schandaal uitbrak rond het zogenaamde Dodgy Dossier (1). Ook al onbezoldigd. Voor wie dat geloven wil. Nou, wij niet. Misdaden lonen. Dat geldt ook voor oorlogsmisdaden. Tenminste, als je aan de de kant van de “goeien” opereert. En Tony is een goeie.

(1) Zie hiervoor bijvoorbeeld “Blairen, blairde, geblaird” van 9 februari 2009.