donderdag 8 juli-2010
Toen het o zo liefdevolle Freedom House en een stel NGO-tjes uit de stal van de zo fameus naar boven gewipte prinses Mabel begin dit jaar de briketten onder Kyrgizië aanstaken ondermeer ter behoud van het distributiecentrum van NATO-speelgoed op vliegveld Manas nam president Kurmanbek Bakiyev de poten (1). Naar Wit-Rusland. Uiteraard hoeft ie daar niet op een houtje te knagen. Dit soort lieden heeft over het algemeen her en der wel een ouwe sok hangen om het voor de rest van hun leven riant te kunnen uitzingen.
Na Kurmanbek's vertrek werd net als indertijd in Joegoslavië om geo-polletieke redenen het etnische vuur flink aangeblazen en werd Freedom's vriendin Roza Otanbayeva naar voren geschoven als nieuwe filiaalhouder. Toen werd het blijkbaar ook voor Bakiyev's zoon Maksim tijd om te vertrekken. Hij werd verantwoordelijk gesteld voor de etnische onlusten (!) en beschuldigd van avontuurlijke praktijken en illegaal zakkenvullen en dan is het niet goochem om op de klop op de deur te wachten.
Op 13 juni jl. streek hij neer aan de boorden van de Theems en vroeg asiel aan. Niet om van verbazing van je high tea-water te raken, want vele op smerige wijze gevuld geraakte jongens en meisjes uit de voormalige Sovjetsfeer gingen hem voor en werden door de Britse autoriteiten hartelijk ontvangen. Terwille van de smeer.
Heeft vriend Maksim veel smeer? Jawel. Vooral dankzij zijn leidende positie bij het Kyrgizische Ontwikkelings Fonds en de intrigerende activiteiten van zijn financiële adviseur, Yevgeni Gurevitch. Onder andere board-lid van vliegveld Manas, waar de carriers van de Amerikaanse en de Nederlandse luchtmacht af en aan vliegen om de voorraad NATO-oorlogsspeelgoed in Afbaardistan op peil te houden, en de Asia Universal Bank. Dat laatste samen met de Amerikaanse ex-senatoren Bob Dole en Jay Bennett Johnston. Voor meer vuiligheid, stay tuned.
(1) Raadpleeg voor "Freedom House" de gelijknamige serie op onze Followup-site.
- Datum: .