vrijdag 23 april-2004
Er schijnt wat bonje te heersen binnen de bestuurlijke driehoek van Rotjeknor. Aanleiding was een onvoorziene gebeurtenis op de eerste Paasdag toen daar de zoveelste aflevering van de klassieker Feijenoord – Ajax plaatsvond. Zoals inmiddels gebruikelijk testten ook bij deze gelegenheid supporters van beide clubs na de wedstrijd de hardheid van elkaars skull and bones. Gelukkig waren er voldoende wetshandhavers in de buurt om de boel in redelijke banen te leiden. Sommigen in burger. Uiteraard ging dat niet zonder slag of stoot en af en toe werden deze heren gedwongen om zich uit de voeten te maken om tehergroeperen. Bij een van deze retirades verloor een burgeragent zijn busje pepperspray, dat tegenwoordig tot de standaarduitrusting behoort als er flinke stront aan de knikker wordt verwacht. Een alerte persfotograaf raapte het ding op en zette het op een plek waar agenten het makkelijk op konden pikken. Maar zijn loflijke initiatief werd op bizarre manier beloond. Binnen een mum of twee mummen van tijd werd hij namelijk in de kraag gevat, met zijn hoofd tegen een muur gedrukt, in de boeien geslagen en afgevoerd. Wegens verboden wapenbezit. Een OvJ van dienst vond dat de arrestatie onterecht en buiten alle proporties was. De fotograaf mocht naar huis. De politie voelt zich nu te kakkerd gezet Vandaar de bonje in de driehoek. Nu even ons akertje diep in onze geheugenput laten vallen. Hoe was het ook weer? Staatssecretaresse Anette Nijs zette een tijdje geleden in een mudvol Haags restaurant het liberale Kamerlid Alie Cyaan Kali, de Nederlandse placebo van Karel Martel en Jan Sobieski (*), aan tot het demonstreren van een busje pepperspray. Noch Anette noch Alie werden met hun snoetjes tegen de muur naast het toilet gedrukt, in de boeien geslagen en afgevoerd door een paar boze platte petten. Rechtsongelijkheid? Maar meneer, hoe komt u daar nou bij?

(*) Karel Martel versloeg in 732 de oprukkende Muslims bij Poitiers. In 1683 herhaalde Jan Sobieski dat kunststuk bij Wenen.

donderdag 29 april-2004
Nou, nog maar een keer. Afgelopen dinsdag kregen twee heren op het Amsterdamse Mr. Visserplein verschil van mening over de oplossing van een verkeersprobleem. De ene automobilist vond zus. De andere vond zo. Komt vaak voor. Een van de twee achtte het echter noodzakelijk om zijn argumenten wat duidelijker aan de ander over te brengen, stapte uit en beende naar het vehikel van zijn opponent. Komt redelijk vaak voor. Dat die vervolgens van een busje pepperspray gebruikmaakte om een einde te maken aan de discussie is echter een wat zeldzamer fenomeen. De bewuste spuitgast werd onmiddellijk ingerekend en afgevoerd naareen Spartaans onderkomen. Ambulancepersoneel zorgde ervoor dat het slachtoffer weer enigszins vat kreeg op de wereld om hem heen, i.c. het Mr. Visserplein. Ja, de trouwe lezer weet al waar we naar toe willen. Nog niet zo heel lang geleden zaten twee wat oudere meisjes in een niet al te goedkoop Haags restaurant. Zegt het ene meisje tegen het andere. Ik heb een busje pepperspray bij me. Zegt het andere meisje: Jottem, probeer hem is. Een ogenblik daarna zat iedereen in het restaurant aan de pepersteak. Toegeschoten wetshandhavers riepen foei en arresteerden het busje pepperspray. De gebruikster, die heel Nederland heeft doen vergeten dat er ook nog andere problemen zijn dan een hoofddoek op het werk of het laten neerdalen van een homo zonder parachute, riep mea culpa. Het was een deftig restaurant dus iedereen begreep dat. Niettemin overtraden de beide meisjes hetzelfde gebod uit bijbel van Piet Hein als de eenvoudige automobilist op het Mr. Visserplein: gij zult geen pepperspray spuiten. En elke Nederlander, of hij uit Grouw komt of Beneden Tonga, wordt geacht de wet te kennen. Zeker als je, zoals de beide meisjes, tot de kaste van het Binnenhof behoort. Dus verwachten wij, nee eisen wij, dat de twee wetsovertreders alsnog worden bestraft. Daarbij staat ons niet het lot van de gebroeders De Witt of Johan van Oldenbarnevelt voor ogen, maar in ieder geval een publieke schrobbering. Opdat het volk zal weten dat iedereen gelijk is. Amen.