vrijdag 14 december-2012
Het zit vast in het weer. Zetten wij eergisteren nog het smakelijke bericht op de stoep, dat de voormalige Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Tzipi Livni in haar vorige leven als Mossadsmurfin met Arabische hotemetoten kofferde en vijandige wetenschappers naar de hemel begeleidde, vandaag is een van haar opvolgers de sjaak. Avigdor Lieberman. Het huidige Buza-baasje moet voor de kadi verschijnen wegens gevalletjes fraude en het witwassen van honderden meloenen dollars ten behoeve van buitenlandse zakenpiefjes. De beschuldiging van het ontvangen van steekpenningen is merkwaardig genoeg niet in de aanklacht opgenomen. Daar kregen de recherchesmurfen en de OM-jurken een pluimpje voor van Avigdor’s partijgenoot en premier Bibi Netanyahu. Want het weglaten van die klacht betekent volgens de in de arm genomen beffen dat er maar een klein strafje voor Lieberman in het verschiet ligt en dat ie daarom gewoon kan aanblijven als minister. Bananenrepubliek? Israël? Hoezo?

zaterdag 15 december-2012
Nieuws duurt maar ene vinger lang. Na ampel overleg met Jan en vervolgens met Alleman heeft de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman toch besloten niet alleen zijn functie met de schillenboer mee te geven, maar ook zijn parlementaire immuniteit op te geven. Om zich in alle vrijheid te kunnen verweren tegen de criminele beschuldigingen van het OM en in de hoop, dat de hele zaak is afgehandeld voor de verkiezingen op 22 januari aanstaande. Als alles goed gaat kan ie dan weer toetreden tot het volgende Bibi-kabinet. Aangeschoten wild? Niet zeiken.
Het initiatief van het OM kan voor Avigdor niet als een verrassing zijn gekomen. In 2008 duwde Ben Aryeh, de toenmalige Israëlische ambassadeur in Belarus, al stiekempjes het nodige materiaal uit het justitiële onderzoek bij Avigdor in de gleuf. Dat was daar verzameld door een koppel smurfen bij een speurtocht door allerlei verdachte bankrekeningen en bevatte aanwijzingen voor het steken van penningen en het soppen van zwarte gelden. Zoals eerder vermeld zijn de daaraan gerelateerde aanklachten al geschrapt en het toetje dat over is gebleven stelt eigenlijk geen reet voor. Bananenrepubliek? Israël? Hoezo?

dinsdag 18 december-2012
Kan die meneer Lieberman wel leuke plannetjes maken over zijn nabije toekomst. En denken, dat ie in het volgende Israëlische kabinet van Bibi weer minister van Buitenlandse Zaken wordt. Maar de affaire in Wit-Rusland uit 2008, waarvoor hij achter het hekje mag plaatsnemen, dreigt toch lichtelijk uit de hand te lopen. Volgens een lid van de commissie die over de benoemingen gaat bij het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft Lieberman namelijk geprobeerd om ambassadeur Ben-Aryeh hogerop te manipuleren, nadat die hem geheime documenten had toegespeeld over het justitiële onderzoek in Wit-Rusland naar Lieberman’s vermeende aannemen van steekpenninkskes en het soppen van zwarte poen. Ben-Aryeh kreeg voor het doorspelen van dat geclassificeerd materiaal de zak en voor Lieberman begint het er ook wat minder uit te zien.
En tot overmaat van ramp debiteerde de al dan niet tijdelijk uitgestapte rechtse havik dezer dagen ook nog een witz die niet overal prettig viel. Hij noemde drie vrouwelijke polletieke tegenstanders in het parlement “Poolse theetrutten” vanwege hun in Tel Aviv en wijde omgeving als wat minderwaardig beschouwde Poolse afkomst. Daarbij had ie het over Tzipi Livni, Shelly Yacimovich en Zehava Gal-On. Onze in Moldavië geboren lieveling nam dat iets later gedeeltelijk terug. “Sorry, Zehava is Letse, geen Poolse”. En nadat hij was beschuldigd van sexisme en het beledigen van mensen met een Poolse afkomst moest hij nog dieper door het stof. Zat hem niet erg lekker. Toen hij opstond kroop hij achter de Sonnebergverdediging: geintje moet kunnen. Behalve rotgeintjes dan. Stay tuned.

woensdag 26 maart-2014
Zouden ze mekaar kennen? Geen week nadat Geert zijn Marokkaanse voetzoeker afstak, blijkt Avigdor Lieberman nog steeds te werken aan een analoog plannetje. De van een time-out teruggekeerde Israëlische minister van Buitenlandse Zaken heeft namelijk laten uitvogelen of het juridisch haalbaar is om de Palestijnen die nog steeds het lef hebben om in Israël te wonen een eigen thuisland te bezorgen. Via landruil. Blijkt tot zijn ongenoegen, dat naar internationaal recht die Palestijnen met een dergelijke landverhuizing akkoord moeten gaan. En gek genoeg zit dat laatste er niet in. Langs deze weg wordt die etnische schoonmaakbeurt dus een moeilijk verhaal. Dan maar gewoon verder treiteren en zien wat ervan komt. Vort met die schapenneukers. Stay tuned.

donderdag 27 maart-2014
Ook een oplossing. Stel je bent een Palestijnse refugié met plannen om terug te keren naar het land waar je vandaan komt: Israël. Wat zou je er dan van zeggen als je van de EU een bedragje in je mik krijgt geschoven om definitief van dat plan af te zien? Om zo het vredesplan tussen Israël en de Palestijnse staat een kontje te geven. Zou dat niet leuk zijn? Volgens Lars Faaborg-Andersen, de ambassadeur van het Vierde Rijk in Israël wordt dit plannetje serieus overwogen door de junta in Brussel. Dat moet toch een stukje manna uit de hemel zijn voor Avigdor Lieberman. Nou nog een door de EU te betalen oprotpremie voor de Palestijnen die zich binnen de grenzen van Israël ophouden en we zitten helemaal gebakken (1). Shalom en stay tuned.

(1) Zie aflevering 4 van gisteren