maandag 26 januari-2004
Bekende geluiden uit Pakistan. Volgens president Musharraf hebben een paar knappe bollen uit het atoomcentrum in Kahuta inderdaad meegewerkt aan de verspreiding van nucleaire technologie aan derde landen. Maar op eigen houtje en ten eigen bate. Een van de dankbare cliënten zou Iran zijn geweest. Het internationaal atoomagentschap in Wenen heeft inmiddels een lijst samengesteld waarop ook de Pakistaanse rekels staan vermeld, onder wie de “vader” van de Pakistaanse atoombom Abdul Qadeer Khan. Het merendeel van de lijst zou echter van Europese huize zijn en behoren tot een “nucleaire onderwereld”. Musharraf heeft die lijst zelf gezien en meldde gisterentijdens een interview met de Washington Post dat niet alleen de Pakistaanse zakkenvullers zijn geroosterd maar ook een stel Europese. Het is misschien te voorbarig om meteen aan Nederland te denken. Maar mogelijk is het zeker. Met name gezien het feit dat Pakistan zelf (i.c. Khan) ooit aan de benodigde kennis en spullen is gekomen dankzij de gulle medewerking van een aantal niet onbelangrijke Nederlanders op dit terrein. In het Volkskrant-artikel “Wat Khan kon, kon Kan nooit alleen" van 14 maart 1981 wordt keurig uiteengezet waarom Khan later ten onrechte het etiket “spion” kreeg opgeplakt. Hij werd namelijk door toenmalige toppers uit het Nederlandse nucleaire milieu en gespecialiseerde Nederlandse bedrijven ijverig geassisteerd bij de opbouw van het atoomcentrum. Om uiteenlopende redenen: ideële, vriendschappelijke en commerciële. Zo vielen toen de namen van de professoren Burgers en Brabers die er beiden geen been in zagen om ter plekke Khan en zijn techneuten van adviezen te voorzien. Volgens Brabers zou ook nucleair expert dr. Barendregt van het ingenieursbureau Comprimo zich daarbij ettelijke malen hebben onderscheiden. Desgevraagd deelde vriend Barendregt echter mee dat hij maar één keer in Pakistan was geweest. En wel voor het in de wacht slepen van een order voor een kunstmestfabriek. Tsja. Als je kunstmest in een centrifuge laat tollen boek je misschien ook wel interessante resultaten. Verder waren in die beginfase de ingenieurs Langstraat en Slebos eveneens uitermate actief ten behoeve van het Pakistaanse atoomproject. Khan en zijn Nederlandse kameraden hadden een ding gemeenschappelijk: zij waren alle zes verbonden geweest aan de TH in Delft. Een atoombom in elkaar hangen? That’s what friends are for.

woensdag 28 januari-2004
Veel mensen denken dat we vaak uit ons nekdons zitten te lullen. Zo ook in het artikeltje “Friends” van 26/1 jl. Daarin suggereerden we dat er op grond van onze vroegere leveranciersrol ook best Nederlanders op het lijstje van de Pakistaanse president Musharraf konden staan. Lijstje? Hm? Ja dat lijstje met namen van onverlaten uit de nucleaire onderwereld die Iran (en Lybië) stiekempjes zouden hebben voorzien van nucleaire technologie. Maar wat meldt de Washington Post vandaag? Dat zowel Abdul Qadeer Khan, de “vader” van de Islamitische bom, als zijn collega Mohammed Farooq erop staan. Ze zouden volgens het toch gerenommeerdeblad zowel documenten als hardware hebben geleverd. Soms rechtstreeks, soms via de zwarte markt op Dubai. Ook tussenhandelaren zouden daarbij hun diensten hebben aangeboden, maar daar zou nooit een deal uit zijn voortgekomen. Nee, nee. Raden waar ze vandaan komen: Duitsland, Sri Lanka en... NEDERLAND!!! Khan en Farooq hielden natuurlijk niet voor Jan bin Doedel bin Lul uitverkoop. Met de in het geheim vergaarde miljoenen zou met name de op handen gedragen Khan onroerend goed hebben aangeschaft in Pakistan en Dubai. De rest staat op geheime privérekeningen. Deze woestijnmuis krijgt een staart. Zeker weten.

maandag 2 februari-2004
En wij maar raden wie tot het netwerk van Abdul Qadeer Khan hebben behoord. En medeverantwoordelijk zijn voor leveranties van nucleaire hebbedingen aan Iran (en Lybië).
Een Britse zakenman in Dubai? Een Duitse firma in het Ruhrgebied? Een sleep- en reddingsdienst uit Rotterdam? Een clubje uit Delft? Een ingenieur uit Noord-Holland? Wie het weet mag zijn vinger opsteken. Nee, die niet. Eén naam is inmiddels zeker. Die van Asher Karni. Oorspronkelijk een Israëlische legerofficier die zich na een militaire carrière van veertien jaar als zakenman in Zuid-Afrika vestigde. Daar zette hij een handeltje op in electronische frutsels die debelangstelling genoten van militaire clubs en van de burgerluchtvaart. Waarom hij dus een paar jaar geleden plotseling van zijn pad afweek en 66 “triggered spark gaps” bestelde bij een bedrijf in New England lijkt wat raadselachtig. Want die gaps worden gebruikt voor het vergruizen van nierstenen. Nou hebben ze die in Zuid-Afrika ook, maar het was niet bepaald het terrein waarop onze Israëlische vriend zich gewoonlijk bewoog. De deal bleek geen piece of cake te zijn. De producent wees hem erop dat hij een hele bult paperassen moest invullen. Puur om te bewijzen dat de bestelling een medische achtergrond had. Anders kwamen de spullen het land niet uit. Want de gaps kunnen ook worden gebruikt bij het op gang helpen van een atoombom. Shit, dat wist Asher niet. Geen probleem. Hij zette in Zuid-Afrika een kleine muur van cover-firma’s op en jawel de deal kwam tot stand. Na aankomst verhuisden de niersteenvergruizers niet stante pede naar lokale ziekenhuizen, maar wel via Dubai naar het pretpark van Abdul Qadeer Khan. Daar kwam aan het licht dat ze bij aflevering al onklaar waren gemaakt. De FBI had ditmaal niet zitten te snurken. Waarom Asher na deze hachelijke onderneming toch de euvele moed had om tijdens de jaarwisseling naar de States te vliegen om een slalompje te prikken in Aspen is voer voor psychologen. Hij werd uiteraard prompt in de kraag gevat en na een paar weken voor de kadi gesleept. Die was mild. Asher kwam voor het luttele bedrag van een tonnetje dollars op borgtocht vrij. Zij het met een stukje electronica om zijn enkel (oi, handel?). Ten huize van een rabbi mag hij nu verder zijn proces afwachten. Is dat raar of is dat raar? Bovendien, een Israëliër die nucleaire rotzooi verkoopt aan de vader van de Arabische atoombom? Fishy hè?

zaterdag 21 februari-2004
De voormalige Israëlische legerofficier Asher Karni die op weg naar de slalompoortjes in Aspen in de kuif werd gepikt door de FBI blijkt een echte ondeugd te zijn. Zo zorgde hij bij het verkwanselen van de 66 Amerikaanse “triggered spark gaps” aan het pretpark van Abdul Qadeer Khan wel voor enige rugdekking (*). Hij liet een brief in elkaar frutselen van de Aga Khan Foundation waarin gemeld werd dat de piefjes en palletjes in gebruik waren genomen bij het vermorzelen van nierstenen in de ziekenhuizen van de Foundation in Pakistan en Sri Lanka. Oeps. Foutje. De Aga Khan Foundationheeft geen ziekenhuis in Sri Lanka. Bovendien zijn volgens producent PerkinElmer twee of drie van die triggers voldoende om het destructieprogramma van nierstenen jaren op gang te houden. Ondanks deze wat knullig ogende operatie had Asher kennelijk toch al een redelijke reputatie opgebouwd in het schimmige wereldje van de handel in nucleaire wannahaves en aanverwante artikelen. Hij had namelijk ook nog een Pakistaans ordertje binnengekregen voor een partijtje infrarood sensoren. Bestemd voor de Sidewinderraketten die Musharraf’s F-16 straaljagers gebruiken voor feestjes in de lucht. Of hij daaraan heeft voldaan is nog niet duidelijk. Maar het lijkt erop dat hij tot tevredenheid van zijn Pakistaanse cliëntèle wel netjes heeft gezorgd voor de leverantie van een moderne oscilloscoop. Onmisbaar voor de kweek van grote paddestoelen door Abdul Qadeer Khan en zijn team van nucleaire tuinlieden. Leuke gozer, die Asher. Dat vonden ze blijkbaar ook in India. Ene meneer “Ragu” Rao plaatste namelijk bij hem een order voor een gevarieerde keuze aan apparatuur die bestemd was voor twee Indiase raketproducenten. Of hij alstublieft wel voorzichtig wilde zijn bij de afhandeling van de zaak, zodat de end-users niet in beeld kwamen. Nou, daar stond de wirwar aan facade-bedrijfjes die Asher in Zuid-Afrika had opgetrokken wel garant voor. Althans zo leek het. Of stond hij misschien toch onder supervisie van een woelmuisorganisatie in Tel Aviv. En was hij een infiltrant, die hielp bij het in kaart brengen van de nucleaire netwerken in de wereld? Dan zou zijn op het oog naïeve reisje naar Aspen en zijn verklaring onschuldig te zijn meteen zijn verklaard. Donderdag wordt hij voor de kadi geleid. We houden u op de hoogte. Stay tuned.

(*) Zie ook aflevering 3 dd. 2/2/04