maandag 24 januari-2011
Kent u ze nog, de traditionele argumenten waar de pleitbezorgers van de staat Israël altijd mee schermden? Waarom keren de Arabieren zich niet tegen hun eigen leiders, zeiden ze. Wel, kijk eens aan wat er gebeurt. In Tunesië, Algerije en wie weet binnenkort ook in andere Arabische landen. Of die andere bekende kreet uit het zionistische repertoire: ‘We hebben de Palestijnen vrede aangeboden, maar ze weigerden’. Wie gelooft dat nog, nu blijkt dat de Palestijnse onderhandelaars tot onvoorstelbare concessies bereid waren om maar tot een overeenkomst te kunnen komen, terwijl alles wat ze aanboden door Israël werd afgewezen. Zo gaan binnen een paar weken twee prominente argumenten van de Israël-lobby naar de haaien. De dagen van dat vreselijke zionisme lijken geteld.

dinsdag 1 februari-2011
Hoe lang hebben de pleitbezorgers van de staat Israël het niet geroepen: laat die Arabieren eerst eens in opstand komen tegen hun eigen dictaturen. Wat daarop vrijwel altijd volgt is de kreet dat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten is. Dat klinkt alsof zionisten democratisering in die landen aanmoedigen. De werkelijkheid steekt anders in elkaar. Die leert dat Israël het altijd uitermate op prijs heeft gesteld dat democratie een nogal onbekend begrip is in de Arabische wereld. De redenen waarom liggen voor de hand. Met dictaturen kun je leuke deals maken, bijvoorbeeld door er wapens aan te verkopen. Verder leert de praktijk dat soldaten minder hard vechten voor een dictatuur dan voor een democratie. Niet zo verwonderlijk dus dat Premier Netanyahu en consorten met de handen in het haar zitten nu het in Egypte gedaan lijkt te zijn met Mubarak, die altijd zo’n trouwe partner was. Nog erger voor Israël is dat de kans op een fundamentalistisch regime in Egypte nihil is en dat de Egyptenaren in plaats daarvan voor democratie lijken te gaan. Ondertussen gaan zionisten onverstoord door met het in stelling brengen van het dictaturen-argument. Zo werd het VN-rapport over de tragedie verleden jaar op het Turkse passagiersschip Mavi Marmara mede door hen van de hand gewezen omdat een deel van de landen binnen de mensenrechtencommissie van de VN uit dictaturen bestaat. Dat iedere dictatuur in de wereld in principe op winst neerkomt voor Israël vertellen ze er dan natuurlijk niet bij.