dinsdag 6 juli-2010
Een paar dagen geleden liet de gemeente Amsterdam weten dat ze met een zootje grond zat opgescheept die voorlopig niet bebouwd gaat worden. Crisis. U kent het hele verhaal. Die grond is ooit voor een redelijke prik aangeschaft om later samen met een exclusief hoopje projectontwikkelaars vol te zetten met stapels stenen. Een geweldige bron van inkomsten die niet alleen Amsterdam, maar ook andere steden, dorpen en jezus mag weten welke lokale overheden nog meer gebruiken om hun begroting dicht te breien.
Nou zitten die overheden niet alleen met dit grondprobleem, maar ook met de huidige aanbidding van het laissez aller, laissez faire-kalf, die ons door de Brusselse kerk is opgelegd. Hoe je daar ook over denkt, het houdt wel in dat ook die grondhandel open moet staan voor concurrentie. Oftewel, naast die lokale overheden moet er volgens de Brusselse kerkleiding dus ook ruimte zijn voor de vrije jongens om hun slag te slaan.
Dat hebben die lokale overheden uiteraard liever niet. En het is dus niet om met een driedubbele salto gehurkt achterover te slaan dat via sinistere vehikels als de AFM en de ECD/FIOD wordt geprobeerd om die potentiële concurrenten zoveel mogelijk onder te brengen in de criminele categorie. Met een gebrek aan fijn-tuning die sterk doet denken aan de verheffing van alle Feyenoorders tot de kakkerlakkenstatus door Jan Vertonghen. Dat heet sinds de roemruchte edoch korte politieke carrière van Pim Fortuyn demoniseren en dat wordt door velen als niet netjes ervaren. Best een flink probleem dus en zo zie je maar: het blijft mensenwerk.

zondag 1 augustus-2010
Wat wist de Volksfiets van gisteren te boeren? Dat de Nederlandse gemeenten honderden meloenen euro mislopen door het instorten van de vastgoedmarkt. Tot voor kort ging het om een vrijwel gesloten monopolistisch circuit. De gemeenten kochten rond hun grenzen de nodige grond op in verband met eventuele uitbreidingsplannen. En je houdt het niet voor mogelijk, maar een paar jaar later werd de prophecy dan self fulfilling. Vervolgens werd dan een nummertje handjeklap opgevoerd met een over het algemeen met de regio getrouwd voorraadje projectontwikkelaars en beleggingshommels, waarbij het woord kosher af en toe een flinke gotspe was. Maar waar gehakt wordt valt wel eens een koekoeksklok van de muur.
De gemeentelijke grondbedrijven zijn volgens de Volksfiets dus flink aan het interen en bezuinigen, maar als de malaise voortduurt ziet het er somber uit. Hier en daar is al een artikel 12-wolk waargenomen en nog effe en verschillende gemeentes komen onder staatscuratele te staan.
So far so bad. Maar de Volksfiets vergeet te melden dat er in deze tijd vol neo-liberale hysterie nog een ander gevaar voor de gemeentes op de loer ligt. De vrije liberale jongens. Een probleem dat wij in aflevering 1 al eens hebben geschetst. Gelukkig beschikt de overheid over de AFM, de FIOD/ECD en Dion Bartels om van al die vrije jongens ordinaire Dubai-boeven te maken. Of dat nou ernstig indruist tegen het gedachtengoed van Rutte, Kroes, Wiegel, Hoogervorst en de gedoog-sayan uit Venlo maakt kennelijk geen flaus aus. Dit monopolie moet gehandhaafd blijven. Vrije markt? Alleen als het zo uitkomt. Is dat ironisch? Of dat ironisch is.