zaterdag 22 oktober-2005
Volgens een net uitgebracht rapport van de VN is Syrië verantwoordelijk voor het opblazen van de Libanese premier Hariri in februari van dit jaar. Omdat we nog steeds niet zijn toegevoegd aan de mailinglist van de Kofi-corner zijn we niet in de gelegenheid geweest om het bewuste rapport even door te nemen. Laten we ondanks die handicap eens aannemen dat de conclusie niet ver van de waarheid af ligt. Dan is dat ernstig. Maar om meteen te gaan brullen dat er sprake is van een nieuwe crisis in het Midden-Oosten is net zo belachelijk als een minigravure van Balkenende op je eikel laten aanbrengen.
Maar wat doet Condy Rice, de black magic woman van het Witte Huis? Die roept meteen dat we forse maatregelen tegen Syrië moeten nemen. Een boycot of zo. Want, zegt Condy, "aansprakelijkheid wordt erg belangrijk in de internationale gemeenschap”.
Oh? Is dat zo? Nou, mogen wij dan ook de VS aansprakelijk stellen voor de moorden op Patrice Lumumba, Salvador Allende en Ngo Dinh Diem? Om eens een triootje op te noemen.
Hm, Condy? Nee, we hebben het niet over herhaalde pogingen om Castro een enkele reis mausoleum te bezorgen. We hebben het niet over de aansprakelijkheid voor de overvallen op Grenada, Panama of Irak vrij naar Adolf. Over mensonterende praktijken in de Abu Graib-petoet of het lieflijke onderkomen in Guantanamo. Nee, puur en alleen over drie moorden op regeringsleiders die niet lekker lagen in Washington. Gewoon als voorbeeld. Kijk, mevrouw Rice, op het moment dat de VN zich daar in alle openheid over kan uitspreken en de VS de heat neemt, op dat moment mag je pas je scheur opentrekken over de aansprakelijkheid van Syrië voor de moord op Hariri. Eerder niet.

maandag 24 oktober-2005
Asjeblieft. Daar ga je met je goeie fatsoen. Ga je er een keer van uit dat een rapport van een Kofi-cornerleverancier wel zal deugen. Dat het gründlich is. Sta je meteen voor Jodocus. We mogen namelijk grote twijfels hebben over de juistheid van het tussenrapport van Detlev Mehlis, die een half jaartje geleden opdracht had gekregen om de moord op de Libanese premier Hariri uit te vlooien. Onze oosterbuur kwam min of meer tot de conclusie dat een stel Syrische geheimschrijvers betrokken waren geweest bij de aanschaf van Hariri’s ticket to Allah’s place. Onder wie een broer en een zwager van president Bashar al-Assad.
Leuk verhaal, dat Mehlis in het mondaine Marbella optekende uit de mond van de 42-jarige Zuheir al Siddiq, die zich telefonisch bij Kofi’s speurneus had gemeld. Lekker in het Spaanse zonnetje vertelde Zuheir dat zijn appartement in Chalda ten zuiden van Beirut als hoofdkwartier had gediend voor het complot om Hariri te kelen. Er waren volgens hem 7 Syrische jongens uit de cloak and dagger-sfeer bij hem aan het knutselen geweest samen met nog vier Libanese collega’s. Maar het besluit om de Libanese premier de lift naar de eeuwigheid in te duwen was in Damascus genomen. Zeker weten.
Op het oog dus Katze im Bakkie voor Mehlis. Ware het niet dat Zuheir een eersteklas zwendelaar bleek te zijn voor wie noch de Libanese noch de Syrische petoet terra incognita was. Nam niet weg dat hij een paar jaar geleden tegen een dochter van een Libanese politicus aanbumpte en met haar trouwde. Sindsdien leek het een stuk beter te gaan met Zuheir. In augustus van dit jaar belde hij zelfs uit Parijs naar zijn broer in Damascus dat ie miljonair was geworden. Of het telefoontje uit de Ritz, Intercontinental of iets anders hoogpoligs kwam is niet bekend. Maar voor hetzelfde geld belde de Syrische zwendelaar uit het Zwembad, het hoofdkwartier van de Franse geheimedienst, die Zuheir koesterde als de Mona Lisa.
Of hij inderdaad tot de status van miljonair was verheven hoeft geen fata morgana te zijn. Om begrijpelijke redenen werd hij na de moord op Hariri zwaar gestiekt door diens aanhang en dat stelde hem ondermeer in staat om eens lekker uit zijn kaffiyeh te gaan in Marbella. En te genieten van de gastvrijheid van de daar wonende Rifat al-Assad. De oom van de huidige Syrische president. Ooit het hoofd van de Syrische geheimedienst, maar eruitgekegeld door Bashar’s vader toen zijn intriges wat al te bar werden (1).
So far, so good voor Zuheir. Maar daar kwam vorige week maandag plotseling verandering in. Hij werd in Parijs gearresteerd. Aanvankelijk had de illusionist namelijk verteld dat hij een maandje voor de aanslag op Hariri de benen had genomen. Maar daar kwam hij op terug. Hij verklaarde namelijk eerder deze maand schriftelijk dat hij aanwezig was geweest bij het vuurwerk en als chauffeur gediend voor een paar van de complotteurs. Zuheir zit nu in de nor en het lijkt erop dat Mehlis’ rapport, dat vrijwel zeker morgen de aanleiding is voor de Amerikaanse regering om in de VN de zaak tegen Syrië op scherp te zetten, net zo hinkt als een grutto met een hamstringblessure. Niet dat dat wat uitmaakt voor de firma Bush & Blair Ltd., want in de casus van Irak heeft de informatie van en via Ahmed Chalabi (2) over Saddammeke’s WMD’s en diens contacten met de directeur van het Flying Circus ook tot het gewenste resultaat geleid. Nou, over een zwendelaar gesproken. Voor die Zuheir is best nog iets moois weggelegd in Damascus. Syria, here we come.

1. Zie voor Rifat op deze site onder andere aflevering 11 van de serie “Lubbers en de muzelmannenbom” dd. 13 oktober jl. en de artikelen “Neerland’s stille kracht” en deel 6 van “Het schaduwcommando van de prins” op de site van de Morgenster.
2. En grijp naar onze zoekmachine als u nieuwsgierig bent naar Chalabi. Niet te kort.