Bennie, Winnie en de poen
vrijdag 25 mei-2012
Je hebt IOR en je hebt IOOR. Het eerste is de naam van het Vaticaanse spaarvarken, het andere die van de ezel uit de vriendenkring van Winnie the Pooh. Maar gezien het aantal keren dat het heilige varken al tegen dezelfde steen is aangesukkeld, heeft het meer recht op die dubbele O dan de gap van Winnie. Zo handelde het ooit in kapotjes, rolde het zich lekker in de prut van de oorlogsindustrie, at zijn buikje vol met de uitgave van valse pakken aandelen, knorde krachtig mee in het mannenkoor van de Loge P2 en de mafiosi italiani en deelde fooien uit om slachtoffers van herderlijk koterkruipen tot zwijgen te brengen.
Dat laatste liep aardig in de papieren en misschien is dat de reden waarom het IOR zich opnieuw van vuige middelen bediende om het spek op de ribben enigszins op peil te houden. Lullig nou, er lekte over deze minder welvoeglijke opere di religione wat uit. Dat was eind maart van dit jaar aanleiding voor het oh zo transparante Amerikaanse bankvehikel JP Morgan om een Italiaanse rekening van het IOR af te sluiten. En wees eerlijk, dan moet er toch een stevig windje staan. Dat windje bestond uit het transfereren van 1,5 miljard dollar binnen anderhalf jaar van een sweeping facility in Milan naar rekeningen in Duitsland. Voornoemde facility werd elke avond afgesloten, dus werd het zelfs voor de nerds van Morgan erg moeilijk om na te gaan om wat voor poen het nou eigenlijk ging.
Verder zou volgens de laatste berichten het IOR nog steeds aangename belastingfoefjes aanbieden aan lieden die niet graag zien dat een deel van hun poen naar de staatsruif verhuist. En wij maar lullen over die klootzakken in Athene en omgeving die de blauwe brieven steevast bij de ouwe kranten sodemieteren, waardoor Jan Kast de Jager zich genoodzaakt ziet om bij ons steeds de kassa leeg te halen.
Vorige week werden de 35 ambassadeurs bij PaulusÂ’ buitenhuis uitgenodigd voor een rondje Vaticaan en een babbel over de maatregelen die Bennie en de boys gingen nemen om het IOR te laten voldoen aan alle hedendaagse bancaire eisen op het terrein van transparantie. Om vervolgens gisteren de hoogste baas op de kinderhoofdjes te mieteren als bewijs dat het de oppermeiters menens is. Je moet het geloven willen. Wij? Wij heten allemaal Thomas.
