Stomp niet af, stomp terug
Tijdens de Koude Oorlog, toen Nederland ook al op bevel van onze “bevrijders” moest meedoen met anti-Russische campagnes, verzetten veel dienstplichtigen zich tegen hun dagelijkse dosis hersenspoeling. Stomp niet af, stomp terug, luidde het devies. Het heeft menig soldaat innerlijk weerbaar gemaakt.
Achteraf bleek pas wat voor een schandelijke zwendel dat dagelijkse, niet aflatende gemekker over die gevaarlijke Russen was geweest. Hoewel, ook toen al vermoedden velen dat het allemaal leugens waren, een soort nepnieuws dat door alle media op instigatie van de NATO en de VS-ambassade in Den Haag dagelijks over de bevolking werd uitgestort.
Inmiddels zijn we in West-Europa weer terug bij af. De wildste verhalen over de gevaarlijke, gemene, verraderlijke Russen worden tot brakens toe herhaald. Hoe gekker hoe beter, net als tijdens de Eerste Koude Oorlog.
Nu zijn er weliswaar geen dienstplichtigen meer, maar de staat probeert niettemin de bevolking te mobiliseren in de anti-Russische hetze, als ging het om dienstplichtigen. Tevens wordt iedere burger nu als potentiële terrorist beschouwd. De staat heeft geen enkel vertrouwen in de burgers. Daarom hangt de openbare ruimte vol met CCTV-camera's, worden onze mails en telefoongesprekken afgetapt en opgeslagen. De Nederlandse staat doet nu precies hetzelfde wat indertijd bijvoorbeeld de DDR deed.
Toen werd ons voorgehouden dat het “Westen” anders was. Wij waren “vrij” en als we niet waakzaam en weerbaar waren, zou Nederland net zou worden als de DDR. Vandaar ook die dienstplicht.
Inmiddels is het zover: de Nederlandse staat behandelt zijn burgers niet anders dan indertijd de DDR haar burgers. In de DDR had je het “Ministerium für Staatssicherheit,” in Nederland hebben we nu het “Ministerie van Veiligheid en Justitie.” Veiligheid komt op de eerste plaats, daar moet het recht voor wijken.
Wie weigert dit te accepteren, kan wel sputteren maar dat helpt niets. Er moet iets gedaan worden, maar wat? Aangezien de staat maar twee talen verstaat, geld en geweld, moet de staat op die terenen worden tegemoetgetreden. Geweld is echter geen optie. Dat gaat de burger sowieso verliezen. Bovendien is de politie lang en breed daarop voorbereid. Je hoeft alleen maar te kijken naar hoe politiemensen worden getraind en hoe ze tot de tanden worden bewapend en gepantserd. De politie staat gereed om er hard op los te slaan zodra het sein wordt gegeven.
Blijft over: geld. Aangezien iedere staat per definitie in wezen een terroristische organisatie is, die met intimidatie geld van de burgers afperst, kan verzet tegen de staat het beste in deze sfeer plaatsvinden.
Aangezien burgers overal worden gefilmd, aangezien wat zij schrijven door onbekenden wordt gelezen, aangezien wat zij zeggen door onbekenden wordt beluisterd, aangezien dit alles ook nog eens wordt gekopieerd en opgeslagen, vindt er massale schending plaats van het portretrecht en het auteursrecht. Daartegen valt niet veel te ondernemen, zoals ook nog eens is gebleken uit het verloop van het proces van de stichting Privacy First tegen de staat.
Uit een en ander volgt dat elke burger aanspraak kan maken op geldelijke vergoeding door de staat voor het gebruik van zijn portret, en voor wat hij schrijft en zegt.
Daarom zou elke burger jaarlijks een forfaitair bedrag, bijvoorbeeld duizend gulden, moeten aftrekken van zijn belasting, voor portretrecht en auteursrecht. Juridisch is hier niets tegen in te brengen en de staat zal het wel uit zijn hoofd laten hiervoor iemand voor de kadi te slepen.
Tenzij natuurlijk de staat besluit dat het recht niet langer geldig is. Maar dan is ook het moment gekomen voor een andere vorm van verzet.
