Ship Ahoy (037)

Een longshot. Daarvoor moeten we even terugfietsen in deze serie. Zoals eerder vermeld zeilde good old Theo Cranendonk eind jaren negentig een Italiaanse petoet in wegens de verkoop van een dertigtal bazooka's aan zijn 'Ndrangetha-makker Emilio di Giovene. Maar er was tijdens het voorafgaande onderzoek meer shit aangetroffen. Shit die tijdens het proces tegen Theo verder niet aan de orde kwam. Nucleaire shit. Vind u allemaal terug in de afleveringen 7, 8 en 10 van deze serie. Opvallend in dat deel van het verhaal was de naam van een Italiaanse ingenieur die bij de vermelde uraniumdeals tussen een reeks van beschaafde en minder beschaafde landen als een soort intermediair fungeerde. Ene Giorgio Comerio. Even dat gegeven vasthouden aub. 
Toen Theo eenmaal in een kerker was geworpen kreeg ie daar een paar keer bezoek van een medewerker van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken. Nou hoort het tot de normale taken van dat ministerie om in een buitenlandse nor zuchtende landgenoten bijstand te verlenen. Maar in dit geval was er ook een andere reden om Theo bij te staan. Hij moest zijn wafel houden. Vooral over de uraniumdeals. Omdat het per saldo om geheime deals ging waarbij ondermeer Euratom betrokken was kan de betrokken gleufhoed ook heel goed een medewerker van de toen nog bestaande Inlichtingen Dienst Buitenland zijn geweest. Een dienst die vreemd genoeg ressorteerde onder het ministerie van Algemene Zaken onder leiding van de vigerende premier en zo'n levendige connectie onderhield met de Gladiolengemeenschap (1). Hoe vreemd is in dit licht dan zo'n recente uitspraak van Vince Crandon dat zijn schoonvader uit diens detentie werd bevrijd door een plukje Nederlandse commando's? Al dan niet met toestemming van de Italiaanse secret state. Niet vreemd.
Nu gaan we verhuizen. Naar de serie “Lubbers en de muzelmannenbom”. Gaat over de geheime nucleaire onderhandelingen tussen een afvaardiging van het Nederlandse bedrijfsleven en een officiële Syrische delegatie beginjaren tachtig. Op Cyprus. Aanwezig onderandere een Italiaanse ingenieur annex kernfysicus en een ambtenaar van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken (2). Net als onze laatste revelaties in deze serie werd “Lubbers en de muzelmannenbom” ook met de inmiddels gebruikelijk geworden silence of the msm-lambs ontvangen. En wij? Wij gaan gewoon door. In alle silence. Stay tuned.

(1) Zowel de dienst als het Nederlandse Gladiolenfiliaal zouden door premier Lubbers in de eerste helft van de jaren negentig zijn opgeheven. Je moet het geloven willen.
(2) Zie ook "steekspel rondom een uraniumdeal". Een story met een sterk Rotterdams karakter.