Royalty (046)
Door Jan Portein.
Sicilië. 23 mei 1992. Onder de snelweg naar het vliegveld van Palermo ontplofte een bom. Niet zomaar een bommetje. Eentje die zelfs de schaal van Richter in beweging bracht. Doelwit was de auto van onderzoekrechter Giovanni Falcone. Hij, zijn echtgenote en drie bewakers overleefden de aanslag niet. Het antwoord op de vraag wie erachter zat was voor niemand aanleiding om zich een uur achter de kwabben te krabben. De mafia. In dit geval de Corleones, onder leiding van Toto Riina. Om justitie te laten weten dat ze voor de jacht op hun organisatie die Falcone in de jaren daarvoor in gang had gezet weinig waardering konden opbrengen. In het persrumoer dat na het spektakel op de snelweg volgde was er niet of nauwelijks aandacht meer voor de trip die Falcone een paar maanden daarvoor had ondernomen naar Argentinië. Voor een onderzoek naar de verdachte activiteiten van ene Franco Macri, zoon van Giorgio Macri uit Polistena in Calabrië en achterneef van Ztoni Macri. Al decennia lang de godfather van de 'Ndrangetha. De mafia-clan van Calabrië die onder Ztoni's leiding aan een opmars was begonnen. Niet alleen in de laars, maar ook aan de andere kant van de plas. Er ontstond langzaam maar gestaag een imposant netwerk van contacten onder de Calabrische expats in de USSA, Mexico, Venezuela en Argentinië. Daarbij speelde Giorgio, die met zijn famielje in 1947 naar Buenos Aires was verhuisd, geen lullig bijrolletje. En al snel verscheen ook diens zoon Franco aan het front. Deden zij koshere zaken? Is het geheugen van de liegende fietser een zeef? Franco stortte zich na zijn ingenieursstudie in de aanleg van overheidsgebouwen, werkte samen met de Fiatgroep en zocht aansluiting bij de Argentijnse tak van de neo-fascistische loge P2 via zijn echtgenote Alicia Blanco Villegas. Een meisje uit een flinke verzameling grootgrondbezitters. Ten tijde van het Videla-regime kende SOCMA, het zakenvehikel van de Macri's, een explosieve groei. Hoe is het mogelijk zou je zeggen. Het bedrijf werd groot met de aanleg van een nieuw rioleringsstelsel in de gemeente Moron, de bouw van de Yacireta-dam, de vuilnisverwerking in Buenos Aires (1) en de vertegenwoordiging van Fiat/Renault in Argentinië. In de jaren negentig werd Franco concessiehouder van de Argentijnse PTT, maar daar liep het behoorlijk scheef. Hebben we het nog over.
Inmiddels was Franco's oudste zoon Mauricio uitgegroeid tot diens rechterhand. Dat wil niet zeggen dat zoonlief een beetje dom aan de hand van zijn vader bleef lopen. Hij ontwikkelde ook eigen initiatieven. Zo werd hij genoemd als tussenpersoon bij het aan- en verkopen van voetballers, waarbij hij in direct contact stond met handelaren in hersenhalverende middelen uit het Colombiaanse Medellin. Nu we het er toch over hebben: Mauricio zou volgens gerenommeerde collega's ter plekke niet alleen criminele connecties koesteren met luitjes van het Medellin-kartel, maar ook met ferme jongens en stoere knapen van het Zeta-kartel in Mexico. En om die connecties te verstevigen zette Mauricio een eigen vliegtuigmaatschappij op de startbaan, Aerochaco. Massa is kassa. Verder zou hij in later jaren zijn verkiezingscampagnes voor het burgemeesterschap van Buenos Aires voor een deel laten stieken door ene Raul Martins. Een beminnelijke bordeelhouder annex handelaar in internationaal damesvlees. Dat alles vormde blijkbaar geen beletsel om na acht jaar zijn burgervaderketting uit een vliegtuig in zee te laten gooien en in 2015 het Argentijnse presidentschap te aanvaarden. En wat ie in die hoedanigheid her en der uitvrat komt in de nabije toekomst ook nog aan de orde. Hoe dit ook zij, in 2017 maakte Mauricio samen met zijn vrouwtje Juliana zijn opwachting bij hun koninklijke vrienden in Nederland: Willempie, Maxi en hun Oranjenazaten. En een lol dat ze hadden.
In 2019 verloor Mauricio de verkiezingen en er staan momenteel heel wat juridische potjes voor hem op het vuur. Nou zal het ons benieuwen hoe het met die vriendschap staat tussen de Oranjes en de van hun troon gestoten vertegenwoordigers van de Calabrische mafia. Vanavond het grote interview van Matthijs van Nieuwkerk met de vijftigjarige Maxima en daarna nog als toetje het tweede deel van de docu van haar van Stax over het leven van ons jarige Argentijnse joppie. Daar gaan we eens even goed voor zitten. Stay tuned.
(1) Wat er allemaal kan gebeuren als je de vuilnisverwerking overlaat aan de 'Ndrangetha kunt u terugvinden in de serie Ship Ahoy. Ook hier met het vertrouwde Nederlandse tintje.
