Hallo, hallo
vrijdag 5 juli-2013
Volgens het gerespecteerde Franse dagvod Le Monde legt de speursmurfenorganisatie DGSE dagelijks alle telecommunicatie van de haantjes onderling en met het buitenland af. En slaat die vervolgens netjes op om later uit te kunnen zeven. Misschien nog niet zo brutaal als het spel zonder grenzen van de oortjes in de USSA en Engeland, maar de Franse Jean avec la casquette zal niet blij wezen met het nieuws. Vooral ook, omdat de president voor dit soort ongein toestemming moet geven cq. verantwoordelijk is. En die is de laatste tijd toch al stevig in de rui geraakt. Kan je wel fel van leer kukelen als blijkt dat de collega's aan de overkant van het plasje en de plas in je interne verkeer zitten te koekeloeren, maar als je dan meteen daarna netjes in de Boliviaanse ganzenpas loopt bij diezelfde collega's in de jacht op de brenger van het slechte nieuws sta je stevig in je négligé.
Er is trouwens nog meer slecht nieuws op weg naar het Elysée. Een paar maanden geleden ging Hollande's minister voor budgettaire zaken voor de bijl toen ie een geheim spaarvarken in Zwitserland bleek te spekken met poen die toekwam aan de blauwe brievenbrigade. Zoals dat gaat in dit soort zaken werd er een onderzoekscommissie in het leven gehesen. Meestal slaat zo'n commissie al snel af naar een B-weg die leidt naar nergensland, maar in dit geval lijkt die B-weg nog niet in zicht. De door Hollande benoemde snuffelclub moest namelijk zwaar in de remmen toen vandeweek ene Pierre Condamin-Gerbier op het parkoers verscheen. Een oud-medewerker van de Zwitserse bank Reyl et Cie, die stond te wapperen met een lijst waarop de namen van 15 prominente politici prijkten, die net als hun gesneuvelde budgettaire gappie tussen de Zwitserse bergpieken geheime spaarvarkens hadden rondknorren. Politici die regelmatig met hun gaffel op de nichon de verre [glazen tiet, red.] verschenen.
Kijk, now we're talking. Griekenland, Cyprus, Italië, Spanje, Bulgarije, Frankrijk. Overal vette verhalen over corruptie in de hoogste kringen. Heerlijk. Wij moeten het doen met een liberale wethouder in Roermond en met een wat belegen stoeipoes, die zo intiem was met de liberale hopman in de Eerste Kamer dat zij hem Loekie en struisvogeltje noemde. Dat wordt nooit Strauss Kahn. Vive La France.