Moord in Moskou
Nee. Hadden we geen zin in. Om weer te reageren op een valse vlag. Er worden er tegenswoordig zoveel gehesen dat je op het laatst ja doei denkt. En bij het omleggen van “oppositieleider” Boris Nemtsov onder de rook van het Kremlin was er geen sprake van een lullig vaantje. Nee, het ging om een knoert van een dundoek. Want je kan Poetin voor alles uitmaken, maar zo dom kan ie niet wezen. Om een muis die amper nog brulde opzichtig te kelen aan de vooravond van een mede door die kleine viervoeter georganiseerde protestdemonstratie. Trouwens wie lult er nu nog over die moordzaak? Geen hond. Om in de wereld van de viervoeters te blijven. Nou ja, geen hond. Hier en daar geeft een eigenwijs keffertje nog wel eens gas. En soms is dat zowaar interessant. Neem dit verhaal bijvoorbeeld nou eens.
Er waren kort na de moord een paar conspiracydenkers die zich afvroegen hoe het kwam, dat die gasten in die witte auto van waaruit Boris zijn laatste cadeautje ontving precies wisten waar en op welk tijdstip ze op die brug moesten wezen. Kan je aannemen dat Boris zwaar werd afgelegd. Maar de vroegere Jeltsin-adept had, nadat ie samen met Anna Duritskaya wat had zitten bikken in een restaurant, niet perse de route over de brug hoeven nemen om op hun volgende pleisterplaats te belanden. Maar dat deden ze wel. En Boris legde het loodje. Anna had geen schrammetje. Een beetje raar, want als je toch bezig bent met een verdelgingsmiddel neem je meteen de getuige ook mee. Niet dus. Anna zeeg ineen. Shock. Ze gaf haar debieltje aan de chauffeur van de gestopte sneeuwschuiver en vroeg hem of ie als een speer medische hulp wilde oproepen. Zij kon het gewoon even niet. De chauffeur gaf gevolg aan haar verzoek, gaf haar het debieltje terug en reed verder. Niet uit desinteresse, maar om met zo'n sneeuwgevaarte langdurig stil te staan aan de kant van de rijweg is niet toegestaan. De rest weet u wel zo'n beetje. Smurfen erbij. Medisch personeel erbij. Een conclusie: Boris was niet meer. Het debieltje werd tijdelijk in beslag genomen. Pas later kwamen beelden boven water die aantoonden dat Anna na het knallende evenement iets had weggegooid in een vuilnisbakkie. Wat was de vraag. Aan Anna konden de Kremlinsmurfen het niet meer vragen, want het appetijtelijke fotomodel had na haar eerste verhoor de poten genomen naar haar moederland, Oekraïne. Na de vulles minitieus te hebben omgekeerd troffen de smurfen nog een debieltje aan. Van Anna. En wat bleek? Het was voorzien van een extra tracking device. Gaat bij u een lichie op? Ja, bij ons ook. Anna had buiten Boris nog een paar goeie vrienden. Een van hen was Yuri Birch. De huidige leider van het fascistische bataljon Dnjepr-1, die Anna drie jaar geleden had geïntroduceerd bij Boris. Een ander was Valentin Navylaichenko, het baasje van de SBU oftewel de Oekraïnse geheimedienst. Nou u weer en dan wij weer. Over valse vlaggen gesproken.