Uri en Gerri

vrijdag 27 april-2012
Iedereen blij. Charles Taylor is voorgoed in een kruipuimte gemieterd. Vanwege oorlogsmisdaden in Liberia's buurland Sierra Leone en nog wat losse ongein. Meteen ADO-tafrelen rond het Paleis van de Vrede in Den Haag. Geen wonder. Het was de eerste keer dat de jurken daar een voormalig staatshoofd een weliswaar eenvoudige, maar toch verzorgde oudedag bezorgden. Slobo Milosevic had de eerste kunnen zijn, maar die kreeg verkeerde medicijnen. Of de goede, het is maar hoe je het bekijkt. Hoe dit zij, onze ferme demissionaire minister van BuZa gaf hem onder uit de zak. Uri:

"Het is voor het eerst dat een internationaal straftribunaal een uitspraak doet in een zaak tegen een voormalig staatshoofd. Een sterk signaal dat straffeloosheid voor internationale misdrijven op geen enkel niveau wordt getolereerd".

Verslaggever Gerri Eikhof van het programma NOS Echoput kraaide hem meteen triomfantelijk na. Gerri:

"Voortaan staat niemand meer boven de wet".

Nou ja niemand. Als foute regeringsleiders aan "onze" kant van de wet staan, wordt er nog wel eens een uitzonderingetje gemaakt. Staatshoofden als Nixon en Johnson hadden na hun hier en daar oranje getinte oorlogsmisdaden in Vietnam, Laos en Cambodja niet misstaan in Scheveningen. En dat geldt eveneens voor internationale stukken ongeluk als Bush en Blair voor de Adolf-inval in Irak en de daarop volgende vreselijkheden. En dan beperken we ons nog tot het absolute minimum. Het Internationale Strafhof is een westers strafhof, dat te pas en te onpas wordt gebruikt om "onze" eigen vuiligheid te bedekken en "onze" perceptie van hoe de wereld eruit moet zien met hand en tand verdedigt.
Dus wat nou ADO-tafrelen? Een beetje bescheiden blijven, boys.