Het Gelijk van Links
maandag 9 juli-2012
Weet U nog? De Berlijnse Muur was nog maar net gevallen, of Rechts onder leiding van huisintellectueel Bolkestein eiste onder de slogan Het Gelijk van Rechts openbare excuses van links voor zo ongeveer elke wandaad die in de geschiedenis had plaatsgevonden. Net zoals sinds Pim Fortuyn zon beetje alles wat niet deugt in de maatschappij op het conto van de Linkse Kerk wordt geschreven. Zo bezien is Bolk niet alleen trendsetter geweest in het ten grave dragen van de multiculturele samenleving en vroedman van het virulente anti-Islamisme, maar mag hij ook als geestelijk vader gelden van de hardnekkige pogingen om Links voor eens en altijd te begraven op de mestvaalt van de geschiedenis. Dat op zich hoef je Bolkestein niet al te zwaar aan te rekenen politiek is nu eenmaal strijd en je tegenstanders het ideologisch initiatief ontnemen is daarin één van de meest werkzame instrumenten. Het probleem lag eerder bij Links, dat bij de eerste klaroenstoot van Rechts met de pootjes omhoog ging liggen, de ideologische veren afschudde, zich bekende tot het neoliberalisme en binnen enkele jaren afscheid nam van de eigen geschiedenis, inhoud en identiteit om van de strijdcultuur maar niet te spreken.
Die linkse lethargie blijkt nog steeds niet afgeworpen, terwijl het materiaal om luidkeels het Gelijk van Links te verkondigen nog nooit zo hoogopgestapeld lag, wachtend op ... ja wachtend waarop eigenlijk? Zelfs de reguliere media zijn op dit moment een feest om te volgen. De frauderende bankiers zijn bijna niet meer te tellen, elke oplichterstruc die maar te bedenken valt is toegepast in de financiele en economische wereld, egoisme, graaien en oplichting is tot deugd verheven en met slechts enkele lichte aanpassingen van het Wetboek van Strafrecht zou ongeveer de halve achterban van de VVD voor flinke tijd achter de bouten verdwijnen. En in plaats van een snoeiharde aanval van Links op dit rechtse uitvretersfestijn, zien we poeslieve PvdA-spotjes waarin de lijsttrekker zijn gehandicapte dochtertje naar voren schuift, een gedecimeerde Groenlinkse partij die alleen maar pathetisch herhaalt dat ze klaar is om regeringsverantwoordelijkheid te nemen en een Socialistische Partij die eerder op het hoge zeehondjesaaibaarheidsgehalte van haar voorman vertrouwt dan de beuk erin te gooien.
Zo win je de oorlog dus nooit.
(Ronald van Haasteren op de digitale Konfrontatie)
