Kafka in Zeist (041)
Even een recap. Voor we de clinch tussen aan de ene kant Jos Arts, Geertje van Estrik en de apparatchiks van de gemeente Zeist en aan de andere kant Joop van den Hemel verder afkluiven.
\In 1999 koopt Joop een leuk pand aan de Vossenlaan. Er moet hier en daar nog wat gezaagd en getimmerd worden, dus voor hij met zijn gezinnetje erin trekt is het 2001. In die periode moeten Jos en Geertje van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om bot op de Oder-Neisselinie tussen hullie en hun nieuwe buur een zwembad annex zweetruimte annex guestroom aan te leggen. Voor de aanvoer van vers water gebruikt het niet onbemiddelde stelletje een op hun terrein aanwezige put. Om te ontkomen aan allerlei enge ziektes wordt met enige regelmaat een zootje chloor in het badderwater gemikt. Geen uitzonderlijke methode binnen het wellnesswereldje. Probleem was wel hoe je met dat water verder omgaat als allerlei natuurlijk ongerief als blaadjes, mugjes, takjes en tenenkaas de boel toch wat troebel maken. Dan heb je een afvoer nodig en wat is er eenvoudiger dan een ouderwets riool? Met assistentie van een eenvoudige schildknaap uit het Oosten van ons Vierde Rijk werd daartoe een sleuf gegraven tussen de garage van buurman en de deels tot guesthouse gepromoveerde heilige koeienstal van Jos en Geertje. Het had wat voeten in de aarde, maar waar een wil is is een sleuf. Een wat lullig detail: de grond tussen de twee garages bleek van de buurman te zijn. En nadat de muur van diens garage aan de sleufzijde scheuren begon te vertonen was de boot aan.
Buurman Joop sloeg aan het snuffelen en kwam al gauw tot de conclusie dat Jos en Geertje niet alleen ruimtelijk gezien buiten de pot hadden geürineerd, maar ook op het terrein van de wettelijke voorschriften. Zo had het tweetal geen enkele vergunning voor hun wellnessproject aangevraagd en dat ze door het dichtslibben van voornoemde put zich genoodzaakt hadden gezien om grondwater aan te boren vanuit lagen die mogelijk dateren uit het pleistoceen druiste eveneens in tegen de officiële voorschriften.
Gelukkig beschikten Jos en Geertje over aanzienlijk meer stuiters dan Joop en dat heeft blijkbaar effect op de apparatchiks van een gemeente als Zeist. Anders is niet te verklaren dat een van hen eerst kraaide, dat je voor de aanleg van een zwembad geen vergunning nodig hebt en dat de rest allemaal niet zo erg was. Om vervolgens, toen het juridische spel tussen de twee buren op de wagen was, Jos en Geertje stiekem te adviseren toch maar vergunningen voor hun wellnesscentrum aan te vragen en die in wereldrecordtijd te honoreren. Vooral daardoor kwam het protest van Joop tegen deze gang van zaken te laat en werd ie door een meisje van juridische zaken van de gemeente Zeist het Bosch en Duin ingestuurd. Het lijkt allemaal sterk op bestuurlijk wangedrag. Om zwaardere termen nog maar even binnenboord te houden.
Joop overweegt nu aangifte te doen bij de lokale koddebeiers. Mede door zijn inmiddels in zijn voordeel beslechte parallelle gevecht met een andere, inmiddels voormalige buurman en de gemeente Zeist voelt ie zich bij tijd en wijle net Josef K.(1). Kunnen we inkomen. Wij blijven in zijn spoor. Stay tuned.
(1) Hoofdpersoon in de roman “Der Prozess” van de Tsjechische schrijver Franz Kafka. Voor het parallelle gevecht verwijzen wij graag naar de serie “Verdacht geknerp rond De Terp”.
