Van Estoril naar Zandvoort (170)

maandag 10 november-2014
En jawel. De beat goes on. Getuige “Nick”, die in de vorige aflevering zijn entree maakte in deze serie heeft opnieuw wat vuurwerk afgestoken. Alsof het nog niet genoeg was om ex-minister van Binnenlandse Zaken Leon Brittan en twee voorlopig nog naamloze ex-parlementariërs een plekje te geven in de galerij der sadistische koterhopsers (1). Afgelopen weekend droeg hij de trap af, dat ook MI6-topper Sir Peter Hayman op hem werd losgelaten. Vanaf 1979. “Nick” was toen elf. Blote benen: Hayman was het jaar daarvoor al eens door de wringer gehaald door een posse van Metropolitan-smurfen. Die hadden een door hem verloren postpakket uit Amsterdam op de kop getikt, dat bijna uit zijn voegen sprong van het vunzige materiaal. De huiszoeking die volgde leverde daarnaast een verzameling dagboeken op waarin de highclass smeerpijp ondermeer zijn gore fantasieën had uitgestald. Appeltje, eggje zou je zeggen. Niet dus. Alles werd met de mantel der kinderliefde bedekt en Hayman zette zijn carrière bij MI6 voort. Nog gekker, hij werd in 1980 de op een na hoogste spysmurf. Pas in 1984 kreeg ie een juridische zeperd uitgeserveerd toen ie in een openbaar toilet had staan te bonken. Overigens is het niet voor het eerst dat Hayman bij ons voorbijkomt in deze konttext (2). Wil niet zeggen dat Nick's verklaring dus mustard after dinner is. Integendeel. Het versterkt alleen maar het beeld dat zo langzamerhand is ontstaan over de toenmalige high society waarvan de meeste leden helaas naar boven zijn verhuisd. Maar sommige leven nog en zullen zonder twijfel elke ochtend opstaan met een riviertje zweet in de bilnaad. Het zij ze gegund. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 169 dd. 3 november 2014.
(2) Zie bijvoorbeeld aflevering 156 dd. 11 juli 2014.