Axel en de Abous (005)
dinsdag 8 maart-2005
Wat denk je wat er gebeurt? Volgens kunstmusketier Michel van Rijn hebben die Ali Aboutaam en zijn Keulse schoothond Gordian Weber een paar dagen rondgebanjerd op de Tefaf in Maastricht (1). Hoe een tot vijftien jaar veroordeelde smokkelkoning en zijn aangelijnde valse keffer langs de wakkere spierbundels van oom Dave Aaronsons security zijn gekomen is een mysterie dat zelfs een mummie een aanval van nervositeit bezorgt.
En wie zochten Ali en Gordi daar natuurlijk even op tussen al die dure bullen? Axel Vervoordt, onze Belgische kindervriend, die zoals u weet recentelijk een Lybisch grafmonument van Gordian heeft overgenomen dat rechtstreeks afkomstigwas uit de met smokkelwaar gevulde Geneefse schuur van Ali. Met een provenance die niet van echt is te onderscheiden.
Een week voor de Tefaf zijn deuren opent vindt er altijd een schouwing plaats. Dan kijkt de marktleiding of er geen al te opzichtig gestolen stukken of klinkklare neppers tussen de aangeboden waar staan. Hoeveel zon ceremonie voorstelt blijft de vraag. Want handel is nou eenmaal handel.
In 1998 constateerden een paar journalisten bijvoorbeeld dat er op de Tefaf een paar schilderijen stonden geëtaleerd die door de moffen waren gestolen uit de Schloss-collectie. Een van de helers was Axel Vervoordt, die het schilderij als de sodemieterij wegdrukte voor het in beslag kon worden genomen (2). Zonder mea culpa, terwijl zowel de leiding van de Tefaf als Axel konden weten cq. wisten dat het een pikker was. Sindsdien is het gestolen schilderij onder water gebleven.
Eigenlijk een gotspe dat zon patjepeeër daarna ieder jaar weer gewoon op de markt van oom Dave Aaronson verschijnt. En dit jaar zelfs unverfrohren met het zojuist van Ali en Gordi aangekochte grafmonument.
Overigens zijn Axel en Gordi niet de enige afnemers van de Abous die op de Tefaf hun opwachting maken. Maar zoals gezegd: handel is handel.
1. Zie de website van Michel van Rijn
2. Zie onze serie over Axel Vervoordt op de Followup-site.
