Charitas (002)
De Sunlight Foundation is een Amerikaanse waakhond. Die houdt ijverig in de kieren of de overheid en allerlei lieden uit hogere sferen de boel niet belazeren bij het naar buiten brengen van hun inkomsten en uitgaven. Vorige week ging Sunlight in de pantalon van de Clintons hangen. En noemde hun Foundation een ordinair “slush fund”. Oftewel een zwart spaarvarken. Het zal je gebeuren als keurige familie uit presidentiële sferen. Waar haalde Sunlight die rottigheid vandaan? Nou, uit de gegevens van de blauwe brievenbrigadisten. Daaruit bleek dat een krappe tien procent van de binnenstromende donaties voor directe hulpverlening werd gebruikt. De rest ging op aan zogeheten organisatorische kosten. En natuurlijk aan conferenties, conventies en andere vormen van slap gelul. Daar zijn uiteraard reisjes aan verbonden. Vliegreisjes. Eersteklas vliegreisjes. Want je kan van de Clintons uiteraard niet verwachten dat ze tussen John and Everybody neerstrijken. Het bedrag dat aan al die reisjes werd besteed was net zo hoog als dat van de directe hulp. Tien procent dus. Volgens de officiële blauwe gegevens van 2013 betekende dat een fooi van een krappe 10 meloen dollar.
Na het aanhoudend gerazzmatazz over hun varken en met name de vraag wie hun donors waren beloofden Bill, Hill en Chelsea beterschap. Ze zouden daarover wat transparanter zijn. Probleempje. De goeie doelenpoen van 1100 donateurs kwam en komt binnen via de Clinton Giustra Enterprise Partnership, een Canadees kind van de Clinton Foundation (1). En medeoprichter Frank Giustra is niet van plan om de rolluiken omhoog te trekken. Presidentiëler kan haast niet.
In hoeverre is dit gedreutel rond de Clintons relevant voor Nederland? Nou, wij zijn trouwe donateurs. Zo heeft de Nederlandse Postcodeloterij in de loop van de tijd al meer dan 25 meloen dollar in het varken laten zakken. Volgens de outfit van Henk Kamp is dat geen weggegooid geld, want de Clinton Foundation werkt samen met de Nederlandse overheid aan landbouwprojecten in treurige landen. En dat is niet alleen goed voor de betrokken armoedige boertjes maar ook voor het Nederlandse bedrijfsleven. Dus als die kale schreeuwerd weer postcodeprijzen uitdeelt steunt hij niet alleen Nederlandse bofkonten en gekleurde sukkelaars elders in de wereld, maar ook het Nederlandse bedrijfsleven. Tel uit je winst.
Btw. De Postcodeloterij sponsort ook de Elders. Da's een clubje ouwe kneuters die vroeger heel wat in de melk hadden te brokkelen in het centrum van de wereldpolletiek. Opgericht door Nelson Mandela (rip) in 2007, met als huidige speerpunten Kofi Annan, Jimmy Carter en Martti Ahtisaari. De min of meer heilig verklaarde ouwetjes doen hun best om oorlogen, armoe, ongelijkheid en de hitte van de aardse centrale verwarming terug te dringen. Net als de Clinton Foundation, maar dan anders. Van meet af aan was prinses Mabel de mantelzorgster binnen de organisatie. Tot ze zich in 2012 vanwege familieomstandigheden genoodzaakt zag om haar functie neer te leggen en verder te gaan als adviseuse. Afgelopen week werden zes Elders drie dagen geknuffeld in Moskou. Ze waren daar om wat te mummelen over de huidige geopolitieke problemen in het ouwe oostblok en Putin te vragen Minsk II een extra kontje te geven. Daarna gingen ze weer eersteklas terug naar huis. Of dit soort Zonnebloemtripjes ook goed is voor het Nederlandse bedrijfsleven? Moet u Henk Kamp vragen. Die gaat daarover. Stay tuned.
(1) Zie voor dit louche vehikel “Adam, Gustavo, Frank en Hill” dd. 12 april 2015.
