Royalty (031)
donderdag 15 november-2012
Het was een grap! Het was een gràààp! Een geintje. Had ie zelfs al eens uitgelegd bij een interview op de glazen tiet. Lieten die republikeinse huichelaars gisteravond nog zien ook. Buiten het beeld had ie indertijd nog gevraagd Waar is de gulle lach op heden gebleven, meneer Van Mekkeren, dat vraag ik u af. Paarlen voor de zwijnen. Heeft een of andere stofjas weer eens een lief dagboek opgeduikeld van een eikel van de Irene Brigade en hup wordt onze verzetsleider opnieuw weggezet als een liefhebber van standrecht. Schiet die 200 SS-ers maar voor hun raap. Opgeruimd staat netjes. Iedereen met een beetje gevoel voor humor begrijpt toch dat ZKH een Witz debiteerde. En hij kan godbeterhet ook niks meer terugzeggen. Zo behandel je een dood paard nog niet eens.
Zal ons benieuwen wanneer ze weer met dat andere geintje komen aanzeulen. Uit mei 1940. Ook uit de koker van dat bijeengeraapte zootje van de Irene Brigade. Toen bestond die Brigade nog niet eens, kejjenagaan. Nou kwootje dan maar:
In Sluis bevonden zich ook eenheden van de marechaussee. Hun commandant was D. Den Beer Poortugael. Deze commandant was van mening dat bij de capitulatie van Zeeland door schout bij nacht Van der Stadt, hij als rangoudste het bevel diende te voeren. Op 16 mei 1940 bracht Prins Bernhard hem in alle vroegte een bliksembezoek. De prins stelde zelfs voor de staatsgevaarlijken ter plekke te executeren. De adjudant van de prins, luitenant kolonel H. Phaff kon hem er echter van overtuigen dat de krijgsraad een betere oplossing zou zijn.
Zie je wel. Geen gevoel voor humor. Die kutkever van een Phaff ook niet. Nog even voor de volledigheid: toen die executie niet doorging hebben ze die 18 NSB-ers en 3 communisten toegevoegd aan een vluchtelingenkonvooi naar Noord-Frankrijk. Daar raakten ze eerst in Franse handen en daarna in die van de Gestapo. De NSB-ers mochten naar huis. De communisten niet. Grappig hè? Stay tuned.