Skip to main content

Shady Brussels (003)

01 maart 2017

dinsdag 5 augustus-2003
Via de in de vorige aflevering door ons voor het voetlicht gesleepte Frans de Groot blijken de speurneuzen van justitie bij hun onderzoek in de zaak rond NAVO-bolleboos Willem Matser op twee andere onverlaten te zijn gestoten: Theo Ringers uit Amerongen en Rob Voeten uit Warnsfeld. De beide heren worden net als De Groot ervan verdacht een deel van het imposante witwastraject voor hun rekening te hebben genomen. Theo en Rob zijn geen nieuwelingen op dit terrein. Hun namen kwamen ook al voor in de omvangrijke documentatie van een ander financieel schandaal dat zich in de tweede helft van de jaren negentig voltrok rond Verzekerd Keur. Een in 1987 door de Arnhemmer Ronald van Keulen opgerichte onderneming die in een later stadium onderdeel werd van een fraai internationaal kaartenhuis. Ronald had a dream. Hij wilde van Verzekerd Keur het grootste Europese instituut maken voor kwaliteitsgaranties op zowel bouwproducten als bouwprojecten. Later werd het assortiment uitgebreid en ging Verzekerd Keur bovendien over tot het dekken van cashback-activiteiten. Daarbij koop je bijvoorbeeld voor de volle mep een mandoline voor vijf jaar. Nadat je in die periode met je gefiedel de hele buurt in een open inrichting hebt gedirigeerd schuif je je slaghout met snaren weer bij de verkoper in zijn mik en jij krijgt je geld of een groot gedeelte ervan keurig terug. Als je tenminste aan bepaalde voorwaarden hebt voldaan. De verkoper dekt zich in door een bedragje over te maken naar een verzekeraar die dat op zijn beurt weer belegt. Want een verzekeraar moet ook eten. In de eerste tien jaar toen het bedrijfsrisico nog via ABN/AMRO Assurantiën bij verschillende verzekeraars was ondergebracht ging het Verzekerd Keur redelijk naar den vleze. Maar in 1996 ontstond er heibel in de tent, de verzekeraars haakten af en Ronald’s droom kwam behoorlijk op de tocht te staan. Verzekerd Keur moest zijn eigen risicoboontjes zien te doppen. Maar ziet, rataplan rataplan, daar kwam de Britse firma Queensborough Investments de hoek omdenderen. Koetsier van het vehikel was Rob Voeten. Hij bleek een onderneming te zoeken die tegen een leuke vergoeding bereid was garant te staan voor een Liberiaanse staatslening. Dat klinkt al kurk en dat was het ook. Vanaf dat moment ging het met Verzekerd Keur langzamerhand bergafwaarts. Waarschijnlijk zonder dat hij het wist was Van Keulen terechtgekomen in de wereld van financiële kwalzalvers en mafiapraktijken. Gegoochel met holdings, trusts en BV’s, duistere waardepapieren, beleggingen in niets en Liechtenschweinerei waren zijn deel. In 2000 legde zijn Verzekerd Keur in gezelschap van Voeten’s beleggingsmaatschappij Tradion BV de laatste etappe af . Met achter hen de bezemwagen van het faillissement. In 2001 was het zover. Politie-invallen in Nederland, Zwitserland, België en Ierland begeleidden de ineenstorting van het kaartenhuis. Voeten had de benen genomen. Van Keulen kwam voor de kadi. De verzekerden stonden en masse met lege handen. Enorme bedragen bleken naar het buitenland te zijn overgemaakt en verdwenen. Tijdens het politieonderzoek kwam ook nog aan het licht dat Tradion in 1998 en 1999 had geprobeerd om valse waardepapieren te slijten bij de ABN/AMRO. En daarmee zijn we terug op bekend terrein. Overigens was Voeten niet de grote man van het netwerk. Dat was een heel wat grotere jongen, wiens naam beginjaren negentig prominent naar voren kwam in een enorme internationale affaire waarin de mafia een hoofdrol speelde en die zijn apotheose vond in België. Stay tuned.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
01 maart 2017
Shady Brussels