Oom Guus

woensdag 16 maart-2005
De ene dictator wordt in een putje gezet met een ruige baard om vervolgens voor het oog van de wereld gearresteerd te worden, de ander kan rekenen op de bescherming van het White Cuckoo’s nest tot zijn laatste snik.

Tot de laatste categorie hoort generaal Augusto Pinochet. Naar nu pas is gebleken kon oom Guus niet alleen gebruikmaken van nummerrekeningen bij de exclusieve Riggs-bank, maar ook over 63 rekeningen onder een afgeleide naam en met valse handtekeningen bij de Citibank. En daar blijft het niet bij. Ook bij de Bank of America, de Banco de Chile en de Espirito Santo Bank heeft Guus Geluk dit soort trucs uitgehaald om stiekem zijn meloenen te stallen. En natuurlijk wisten die banken nergens van. Die weten nooit wat. Vooral de Citibank heeft wat dat betreft een reputatie op te houden (1).

Al deze narigheid inspireerde een van onze trouwe lezers tot de volgende ontboezeming:
“Ome Guus. Ook wel bekend als generaal Augusto Pinochet. Kan zo in het busje met zijn langverloren neef Idi Amin. Waar Idi zijn vrienden nogal eens, vrij letterlijk helaas, voor lunch of ontbijt uitnodigde was ome Guus avontuurlijker en ging men een eindje vliegen. Vaak 1000 meter verticaal met minimaal een lichte hoofdpijn als toetje. Maar goed, de rolstoelende oud-dictator die altoos uit zijn karretje valt als er meer dan 1 fotograaf in de buurt is, zit momenteel even klem. Niet alleen in zijn stoeltje, met een nette doktersverklaring, maar vooral vanwege onverklaarbare bankrekeningen in de US of A.
Begon het twee jaar geleden met een simpele 2 miljoen US $ die geparkeerd was op een bankje dat onlangs afscheid van de directeur heeft genomen vanwege “persoonlijke redenen” en dat daags daarna enige tientallen miljoenen heeft gestort in het Slachtoffers van Guus-fonds (Riggs, red.), zojuist zijn er 125 bankrekeningen gevonden die vrijwel rechtstreeks naar ome Guus te herleiden zijn. Alleen de handtekeningen zijn namaak, maar dat kan gedaan zijn door de zoon van Guus die onlangs is gearresteerd met een paar honderd valse nummerplaten in zijn kofferbak.
De bedragen van het vakantiefonds variëren van 46 ruggetjes tot 1,8 meloen, zoals jullie dat zeggen. Als je even nagaat dat ome Guus in Chili voor een kleine 15 jaar de baas was, begrijpen jullie ook wel dat de deksel van dit beerpotje nog maar net gelicht is.
Natuurlijk kan ik de plank aardig misslaan met het bovenstaande. Ik hoop het van ganser harte trouwens, want Chili is een geweldig land, maar...

Wil graag trouwens even anoniem blijven vanwege ... je weet het niet.”

Dat laatste begrijpen we heel goed. Per slot worden in dit land al advocaten, journalisten, Kamerleden, boeven, vredesactivisten, islamitische slagers, dierenliefhebbers, anti-globalisten, baanvegers, Kleintje Muurkrantlezers enzovoort enzovoort voor allerlei doeleinden vlijtig door de AIVD en allerlei politiediensten afgeluisterd. Met toestemming van een daartoe ingehuurde beftekkel. Verder word je aangehouden en betast als een bromsnor je bakkes niet leuk vindt. Je vliegt de bajes in als je je Ausweis niet bij je hebt. Je mag straks dwangarbeid verrichten bij het filiaal van de Burke Stichting als je Bush vergelijkt met schaamhaar. Kortom, hoe lang duurt het nog voor je kans maakt om boven de Waddenzee uit een Chinook te worden gemieterd of van nabij kennis te maken met een koppel krokodillen in Artis? We komen er aan Guus.

(1) Zie daarvoor bijvoorbeeld het artikel “Mexicocaine met een Hollands sausje” op de site van de Morgenster.