Axel en de Abous (006)
woensdag 9 maart-2005
Aaaaach, zijn Maxi van Oranje-Zorro en haar ouwelui gezellig naar Maastricht geweest. Zo gewoon hè. Je wil het niet weten. Hebben ze bij de lokale middenstand grapefruits, clementines, frambozenjam, rijpe belegen kaas, chocoladekoekjes en een tas gekocht. En als ze in de winkel waren bleven die boys van de bewaking mooi buiten. Meid, meid, meid.
En ze zijn ook bij de TEFAF geweest. Speciaal voor een Argentijnse kennis die daar ook met wat nering stond. Ene Jaime Eguiguren.
Wij meteen even alert onze bekende bron in Londen aangeboord met de vraag of hij Jaime kende. En jawel. De kennis van de Zorros bleek een winkel in Buenos Aires te hebben. Aan de Posadas. Een goeie buurt voor een kunstschuur. Heeft ie ooit samen met zijn broers overgenomen van zijn vader. Altijd veel hoge mieters uit het leger als klant gehad. Tuurlijk, ook in de tijd van Videla en zijn makkers. Maar de schoorsteen moet branden, nietwaar? Of de relatie met de Zorros uit die tijd stamt? Is heel goed mogelijk.
De Eguigurens waren specialisten in Zuidamerikaans zilverwerk, maar trokken ook hun neus niet op voor kunst uit andere werelddelen. Zo had Jaime begin jaren negentig een bronzen beeldje van Degas in de aanbieding: de danseres die naar de zool van haar rechtervoet kijkt. Hè jammer nou. Een valserik. En verder stond er in de shop wel erg veel zogenaamde entartete Kunst. Oftewel kunst die door de Nazis niet werd geapprecieerd. Heel vaak omdat die tot het oeuvre van Joodse kunstenaars behoorde en/of non-figuratief was. Hoe een excessieve hoeveelheid van dergelijke kunstwerken nou juist in Argentinië en in de shop van de Eguigurens terecht was gekomen vermeldt de historie niet, maar we hebben wel een S.A.-bruin vermoeden.
Kortom. Jaime was geen vreemde eend in de TEFAF-vijver. Hij was in goed gezelschap. Met zwaar bezwadderde figuren als bijvoorbeeld Cahn, Deletaille, Kilgore, Lilian, Vandervelden, Noortman. En niet te vergeten de kindvriendelijke kasteelheer Axel Vervoordt en Aboukeffer Gordian Weber.
En daar loopt zon Maxi dan doorheen te darren. Straks vragen ze haar nog of ze beschermvrouwe van de TEFAF wil worden, nu haar schoonvader als missing man het podium heeft verlaten. Nou maar hopen dat ze daar niet instinkt. Want als ze wel hapt wordt ze meteen ook gevraagd door de verenigde handelaren in tweedehands autos. En dat kan je dan weer niet weigeren, want wat is het verschil? Voor je het weet wordt Maxi omringd door een hele drom louche figuren en dat wensen we geen enkele allochtoon toe. Laten we samen bidden.