Wie gaat Brexit betalen? Winnaars en verliezers.

De beurzen zijn gekelderd, het pond ingestort, het zijn de mechanismen van 'het vrije handelsverkeer' die hun werk doen. De 'weldoener' George Soros vergaarde zijn kapitaal met speculeren tegen het pond; geen twijfel dat hij en andere grote jongens opnieuw miljarden zullen winnen terwijl beurs en bookmakers gokten op Bremain. Het merkwaardige is dat algemeen gedacht wordt dat geld kan 'verdwijnen'; oftewel in rook opgaan. Dat is niet zo: het wordt gestolen.
Voor het referendum werd gewaarschuwd door de regering Cameron dat een Brexit de burgers van het UK geld zou gaan kosten. Veel geld. Dat zullen ze dus weten ook, dat kan ik u verzekeren. Zoals er verdiend gaat worden aan het Brexit, moet er dienovereenkomstig ook betaald worden. De vraag is natuurlijk wie gaat betalen. Nu dat worden uiteraard de 'usual suspects', de armen. Waarom zouden een paar rijken er voor opdraaien wanneer een massa armoelijers het ook kunnen opbrengen? De rijken zijn nu eenmaal verantwoordelijk voor de welvaart, doen de investeringen, scheppen werk en moeten dus beschermd worden. De armen spelen hier geen rol in en zijn deze maatschappij slechts tot last. De lagere middenklasse (afhankelijk van de besteding van 'the working poor') is de aangewezen betaler voor Brexit. Toevallig ook een groep die massaal voor Brexit heeft gestemd. Gerechtigheid, hoor ik u denken. Maar dat is erg kortzichtig.
Want alleen een desastreuze afwikkeling van Brexit (over de ruggen van de kwetsbaarste groepen) kan een verdere desintegratie van de EU voorkomen. Daarvoor is het zaak dat ook de kwetsbaarste groepen van de landen die binnen de EU zijn gebleven financieel ader zullen laten dankzij Brexit. We moeten allemaal lijden! Samen met de Britten. Alleen dan zullen we het uit ons hoofd laten het Britse voorbeeld te volgen.
Want stel dat het UK (dat er helemaal niet zo florissant voorstaat als men doet geloven) een economische boost zou krijgen door Brexit? Dan zouden de rapen gaar zijn. Zo'n succesvol voorbeeld volgt navolging, dus dat mag nooit gebeuren. Het moet een afstraffing worden. Een voorbeeld niet voor herhaling vatbaar. Eens maar nooit weer. Zodat de Britten (bestaan gelukkig helemaal niet) over vier jaar met hangende pootjes terugkomen in Brussel. 'Mogen we alsjeblieft weer meedoen?' Uiteraard kan dat. Maar er hangt wel een prijskaartje aan.
Brussel is een comedie. Een comedie op instigatie van de VS. Dat was het sinds het begin van het project.
Het is grappig dat het juist bij de laatst gekomenen begint te dagen dat de club waar ze zich bij hebben aangesloten na hun tijd bij 'het Oostblok' eigenlijk helemaal niet bestaat. Europa is een markt, misschien de grootste markt ter wereld. Maar politiek bestaat Europa niet. De EU heeft geen buitenlandse politiek. Het kan deze Oost-Europese staten dus ook geen politiek onderdak brengen beginnen ze te merken. Politiek zullen ze zelf moeten voeren en dat doen ze. Op eigen houtje zoeken ze defensiesteun (Polen, Baltische Staten) bij de VS (NAVO) of economische steun bij Rusland (Hongarije, Slowakije, Finland). De vluchtelingencrisis heeft de interne grenzen opnieuw inhoud gegeven. Vroeger stond het IJzeren Gordijn langs Hongarije. Nu om het land heen. Het Brexit zal deze 'Einzelgang' alleen maar stimuleren.
Het Brexit is ook een probleem extra voor Merkel. Ik denk niet dat zij in staat zal zijn haar positie in de nieuw ontstane situatie te handhaven. Duitsland leek decennia niet vatbaar voor 'Einzelgang' en is dit nu nog niet. Maar de combinatie van een krankzinnige emigratiepolitiek, waar eerder tienduizenden stierven voor een plaatsje onder de welvaartszon, en horigheid aan de VS-politiek tegenover Rusland heeft haar geloofwaardigheid en uhd ernstig aangetast. Er lijkt geen alternatief voor haar. Dat maakt het nog gevaarlijker. Een stuurloos Duitsland is het grootste geschenk aan Hitlery Clinton. We gaan een hete tijd tegemoet.
(WK)