Uitgeverij Suspect (008)

Perry zit er wel bovenop, dat moeten we toegeven. Nauwelijks had de vorige aflevering in deze serie (1) het licht gezien, of de dynamische uitgever zette zijn persoonlijke website perrypierik.com op inktzwart. Ook de digitale etalage van zijn bedrijf uitgeverijaspekt.nl vertoont trouwens steeds meer gaten en blutsen. Gaat het bergaf op de Utrechtse Heuvelrug?
Perry's kwastkunst moeten we dus in het vervolg missen. Maar daarover niet getreurd, want vanuit de dark room in Soesterberg bereikte ons al een nieuwe term met 'kunst' erin: ideeënkunst. Het is het bedenksel van Pepijn van Houwelingen, ja inderdaad, die Pepijn van dat referendum. Pepijntje schreef, ver voordat iemand bij ons wist waar Oekraïne ligt of wat men daar eet, een boekje voor Aspekt maar zette daar een verzonnen naam onder: Vossius.
De aap kwam natuurlijk toch uit de mouw en Margreet Fogteloo spreekt er in de Groene Amsterdammer (2) schande van. Van die naamsverduistering. "Jarenlang taalde niemand naar deze fascistoïde roman. Nu duidelijk is geworden wie de auteur is, ligt dit anders. Van Houwelingen werkt bij het Sociaal en Cultureel Planbureau, waar hij onderzoek doet naar burgerparticipatie. Dat vergt objectiviteit."
Voor de Moeder Courage van sociaal-democratisch Nederland zou het dus volstaan indien Pepijn zijn baantje bij het CPB opzegt en zich toelegt op zijn ideeënkunst. Maar elke journalist zou zich natuurlijk moeten schamen voor het feit dat een boek als Oneigentijds (3) überhaupt het licht heeft kunnen zien. Sterker nog: dat er in het Nederlandse taalgebied een uitgeverij kan bestaan van het uitgeven van fascistoide lectuur.
Perry Pierik lust er per slot van rekening wel pap van. De meeste boeken en boekjes in zijn bruine bibliotheek gaan op de toer van dat waarover Jan Blokker ooit zijn gal spuugde (4). Pierik heeft bijvoorbeeld kosten noch moeite gespaard om een werkje van Roel van Duijn onder de aandacht te brengen. De oud-voorman van Provo heeft zich decennialang alleen omringd met ecofascisten maar achtte nu de tijd rijp voor de 'rehabilitatie' van zijn ex-schoonmoe.
'Verraad' gaat over de ouders van de ex van Van Duijn, Josti (nee, niet die van die band). De moeder van Josti ging in de oorlog naar bed met de baas van het kamp waar haar communistische man was gevangen gezet. Resultaat: kampbeul aan zijn trekken gekomen, man vrij, iedereen blij, een verhaal zoals er duizenden verteld worden boven de oer-Nederlandse verjaarsborrel. Niets aan de hand dus eigenlijk en over dat niets is met het oog op het Herdenken snel een boekje in elkaar geflanst.
Waar wij van het Kleintje evenwel stil van werden was de couleur locale van dit al. Tegenwoordig schrijft Van Duijn te pas en te onpas dat zijn huidige eega uit Rusland afkomstig is, maar de ouders van Josti kwamen uit Twente. Twente? Kwam daar ook niet...? Het zal toch niet zo zijn dat...? Er zijn tenminste twee Tukkerse Pieriks. De ene zit in het Europees parlement, de andere had dat ook graag gewild maar had zijn tijd niet mee.
Johan Pierik was de gouwleider van de NSB in het Twentse Denekamp (5). Over zijn doen en laten van na 1945 is niets bekend maar zijn ideeënkunst lijkt georven door Annie Pierik die als Annie Schreyer-Pierik en voor het CDA in het EP zit. Annie bedrijft naar eigen zeggen politiek 'vanachter de keukentafel' en 'omdat de lieve Heer me geroepen heeft'. Volgens haar is ook de lieve Heer gek op megagrote stallen voor dieren en ze is een warm voorstander van samenwerking van haar partij met de PVV.
Zou het kunnen? De pa van de Josti van Roel van Duijn die werd verlikt door een voorzaat van Perry de uitgever? Zou zomaar kunnen natuurlijk. Moeten we een stamboompje voor leegschudden. Leuk werk toch, zo aan het begin van het voorjaar? Schoffelen we gelijk het terras even aan... Stay tuned!

(1) 22 april jongstleden
(2) Zie ook Klaroenstoot (2) van 2 mei
(3) Wij schaffen de producten van Pierik niet aan maar uit een overzicht van het gewraakte boek in NRC van 30 april wordt duidelijk dat het de schrijver vooral verdriet dat het bij ons allemaal zo rustig is geworden. Vrede is de erfvijand van de echte man, zei Joseph Goebbels al en Oneigentijds staat omhoog van de oorlogsromantiek en heldenverering. U en ik zijn saai geworden, zo luidt de boodschap van Van Houwelingen. Zou ie nou bedoelen dat Ajax elk jaar weer kampioen wordt...?
(4) "Foute burgemeesters waren eigenlijk heel goed"
(5) Zie het onderzoek van Gerard Kuys naar de geschiedenis van de textielindustrie in Twente.