Uitgeverij Suspect (006)

Wij dachten dat we nooit meer langs Baarn hoefden in deze serie. In de eerste afleveringen verdwaalden we in dit durp omdat de plaatselijke krant een inwoner aan 'Syrië' vastkoppelde (1). Gelukkig konden we al snel een paar deuren verder op de Utrechtse Heuvelrug omdat Uitgeverij Suspect/Perry Pierik achter het opzienbarende nieuws in de Baarnsche Courant bleek te zitten. Maar nu moeten we weer terug naar de drassige oevers van de Eem.
De Courant pakt deze keer uit met een reportage over het spannende leven van Paul Knoops, koddebeier. Op een grote foto staat de kerel onder een wielerhelm maar zonder zonnebril Willempie uit de klassieker van André van Duin te wezen. Helaas voor Paul Pet laat de krant het niet bij dit beeld. Knoops komt ook aan het woord en het moet gezegd: in een cultuur die zojuist haar enige prozaist met wereldfaam Johan uitgeleide heeft gedaan, springt Pauls oneliner er zonder meer uit.
Komt ie: "Ook benaderen we personen, waarvan we weten dat ze in beeld zijn voor bepaalde misdrijven, persoonlijk. Zodat ze weten dat we ze in de gaten houden. We gaan daarbij af op ons onderbuikgevoel en controleren mensen als we denken dat dat nodig is." De cursivering is van ons want mensen als Johan en Paultje praten in de regel zoals ze een scheet laten en weten ook bij drie keer navragen niet waarover wij ons druk maken. Maar ieder nadeel heb zijn voordeel en feit is dat Paul zoals alle vlees in uniform een baas heeft die niet zo blij zal zijn met de uitlating van zijn ondergeschikte in het Baarnse.
De Knoopsen in deze wereld vertegenwoordigen het fascisme met de kleine f. Voor dat met een hoofdletter moeten we bij hun opdrachtgevers zijn, in casu Perry Pierik. De uitgever, schrijver, historicus, doctor uit Soesterberg ziet zich zelf als onder meer redder van het boekenvak maar voor wie een rondje surft door zijn bijdragen in de sociale media wordt al snel duidelijk dat we bij Perry stuiten op gedachtengoed dat we na 5 mei 1945 niet meer tegen wilden komen.
Perry doet daar ook helemaal niet moeilijk over. Nou ja, wel een beetje dan. Voor wie hem confronteert met het nieuwrechtse karakter van zijn publikaties heeft hij een standaard antwoord voorradig: zijn uitgeverij is een algemene uitgeverij, niet gebonden blablabla, zo'n beetje de AVRO onder de uitgevers dus. En voor wie hem neerzet als rabiaat fascist met vriendjes in die wereld, komt er rook uit de bodem, een dichte mist, een ondoordringbare nevel zoals indertijd bij Prinz B.
Maar Perry was gewoon lid van een fascistische jeugdclub, hoor. Als we de website Maroc.NL mogen geloven -en waarom zouden we dat niet doen?- was hij "in Woerden en Utrecht actief voor het fascistische Jongeren Front Nederland (JFN)" De site baseert haar bewering op een uitspraak van wijlen NVU-voorman Joop Glimmerveen, uit 1995. In zijn blad Volkse Waarnemer (ja hoor, dat vinden ook wij verdacht veel lijken op Völkische Beobachter, destijds het lijfblad van de NSDAP) windt Glimmerveen zich op over een artikel in de Haagse Courant.
Het relaas is geschreven door Perry, in samenwerking met Marcel Reijmerink. De twee beschuldigen rechts-radicalen van de moord in Frankrijk op twee onderzoekers naar extreem-rechts. Uit rancune gooit Glimmerveen het Mitgliedschaft van Pierik in de ring. Kun je zeggen dat rancune niet de beste Specsavers oplevert. Maar zelfs een Glimmerveen zal toch niet zonder daarbij goed na te denken aan Jan en alleman een verleden in de eigen gelederen toeschrijven? Dus: Knoops, mogen we je mountainbike lenen? Fietsen we even naar Woerden en die kant van Utrecht...

(1) zie Basr en Baarn 1 en 2, van respektievelijk 17 december 2015 en 26 januari 2016