Uitgeverij Suspect (002)
"Hallo Jacqueline, wil jij mijn leuter even zien?" Deint U ook even mee op dit rijm, we verzinnen samen wel een melodie, toch? Wij van het Kleintje hebben het in deze dagen extra moeilijk omdat we vanonder onze coltrui niet veel bijzonders kunnen tonen en geen feestvierders zijn. Maar wat denkt U van de problemen van de verstokte vastenavondvierder? Het stormt en regent en alsof dat al niet genoeg ergernis oplevert, is op een praalwagen zitten of gewoon stomdronken door een kroeg hossen ook nog es onveilig geworden. Wableef?
Vanuit Kerkrade, Venlo of Roosendaal horen we weinig nieuws maar om de hoek bij de Pruus is het helemaal mis. In Keulen en Dusseldorp draagt ondanks de hoosbuien elke tweede pretvierder een zonnebril. En toont ie ongevraagd niet één maar twee keer een stijve, want om zijn nek bungelt een volwassen karabijn. De reden daarvoor wordt in alle media vaker afgedraaid dan de Schlager van het jaar. Men vreest voor een herhaling van de gebeurtenissen in de Nieuwjaarsnacht. Wat er toen gebeurde?
Aanvankelijk niets bijzonders. Men was er dronken en gooide met rotjes en gillende keukenmeiden. En met de zeden nam men het even niet zo nauw, zoals dat bij ons liefkozend heet sinds pakembeet de Franse Tijd. Net carnaval dus maar dan meteen na de kerst. De Springerpers evenwel zag er brood in. Rechtse media, aangevoerd door Bild en Die Welt, meldden na een etmaal of wat dat honderden, zoniet duizenden Mädels en Frauen zich bedreigd hadden gevoeld en maanden de slachtoffers om aangifte te doen van zaken als tasjesroof, aanranding en zelfs verkrachting.
Inderdaad, ons klinkt dat ook vreemd in de oren, gewend als we zijn aan de seksistische praat in met name deze media. Maar er zat dan ook een heuse Python onder het gras. Waren de slachtoffers van deze misdaden stuk voor stuk verklaarde Prusen, de daders kwamen deze keer naar verluid niet uit de Heimat maar uit de vluchtelingenkampen. Voor ieder weldenkend mens hadden die gebeurtenissen van 1 januari natuurlijk nooit de prooi van ordinaire muslimbashers mogen worden, maar ja, wat niet mag dat gebeurt helaas maar al te vaak wel.
Zoals bijvoorbeeld het boek met de ogenschijnlijk door een zuigeling bedachte titel Keulen: Kalifaat Light en de Fallout van een conflict gewoon gebeurt, of U of wij dat nou willen of niet. Neemt U even een slokje water om op adem te komen want we hebben nog wel wat voor de boeg. Op de achterflap van het werkje gaat het over de waarheid die zich aandient, een schok, een orgie van geweld en seksisme en dit allemaal door toedoen van niet-westerse allochtonen en asielzoekers. Zit U nog? Want es geht weiter, met Merkels extreem ruimhartige asiel-beleid en het liegen en bedriegen en hoe het nu verder moet. En sluit af met: in dit boek wordt de affaire Keulen belicht door een keur aan Nederlandse en Vlaamse specialisten.
Wij hadden natuurlijk ook graag een ter zake kundige Pruus over de kwestie gehoord maar ach, een kniesoor die daar in dit verbale geweld (en we kunnen alleen maar hopen dat de schrijver en diens specialisten zich weerhouden van fysiek geweld) op let, nietwaar? Wat zegt U? U wilt nog een glaasje water en gaat hierna nooit meer een boek lezen en ook lekker met Uw dinges spelen? Wij kunnen U niet eens ongelijk geven. En dan te weten dat de samensteller en uitgever van dit werkje, Perry Pierik, zichzelf heeft geafficheerd als "redder van de literaire uitgeverij in Nederland en Vlaanderen".
Pierik's uitwerpsel raken ook wij verder niet aan maar werpt wel licht op het onderzoekje dat wij verrichten naar de Koerdische strijders die de Utrechtse heuvelrug onveilig zouden maken. In de vorige aflevering van deze serie vonden we al uit dat het waarschijnlijk Pierik was die ene advokaat Boer met deze aantijging achter ene Jan Best aanjoeg. En zie, daar is het bewijs: je moet immers wel zo hard als Pierik van de pot gerukt zijn om een 75-jarige archeoloog-in-ruste -zeg maar de Khaled Al-Asaad van de polder- als spil in een terroristich netwerk te zien...