Tussen beffen en piraten (011)
Voor een leek lijkt het vrij debiel. Maar binnen het circuit van avontuurlijke kunsthandelaren komt het regelmatig voor, dat bij zakelijke transacties rond een kunstwerk foto's ervan voldoende zijn. Zo beschreven wij in de enerverende serie “Schilderachtig” met grove kwastvoering het verhaal rond de diefstal met geweld van een plukje op het oog redelijke meesterwerken bij de weduwe van oud-Rijksmuseumdirecteur David Cornelis Röell eind oktober 1999. Waaronder een door experts als valserik aangemerkt schilderij van de antieke Belgische kanjer Joos de Momper. Naar men zei had de hele bups een totale waarde van 3 meloen piek. Hallelujah jutteperen: de boel was verzekerd. Dus wat doet de in de Utrechtse kunstwereld rondscharrelende zoon Jaap? Die gaat als een Bolt in de slag met de betrokken verzekeringsmaatschappij. In casu Lloyd's. Jaap stuurt een stel zwart wit fotootjes op van de weggehaalde verf-in-lijst buit en wat denk je? Lloyd's vindt dat voldoende en honoreert Jaap's claim. Begrijpt u het, dan begrijpen wij het ook. Vooral ook, omdat na het terugvinden van een deel van de "meesterwerken" in een schuurtje in Friesland niet alleen het exemplaar van De Momper een lichte benauwdheid veroorzaakte.
Nou weet u inmiddels dankzij revelaties in eerdere afleveringen van deze serie “Tussen Beffen en Piraten” dat bijvoorbeeld in de affaires rond de naar nep riekende werken van Chardzjiev en Modigliani ook foto's van de handelswaar rondwapperden. Ooit geproduceerd door een persgabbertje, later bij Foto Abstede in de Utrechtse Nachtegaalstraat (1). En daar bleef het niet bij. Valse Corneilles en Appels vonden op deze wijze eveneens hun weg naar plekkies boven de haard en het dressoir. Even een leuke voor onderweg: Vlak voor zijn heengaan wist good old Henk van de Meene in Knokke nog een rotte Appel voor 4,5 ton te verpatsen. Want over zulke prijsjes hebben we het hier.
Btw: Als u de moeite heeft genomen om de story rond de weduwe Röell (nog eens) op te slurpen bent u ook Theo Daatselaar tegengekomen. Al jarenlang een vertrouwde TEFAFaffer, die blijkbaar graag bloemen plukt over de rand van de afgrond en af en toe met een toverstokje zwaait. Zo heeft ie momenteel een werkje van Salomon Ruysdael in de ramsh gegooid, dat volgens een erkend expert heel wat later door dezelfde hand ter wereld is gebracht als voornoemde De Momper. En daarnaast heeft Theo de kunstkenner een stukje arbeid van Johannes Barend Koekkoek in de etalage gepletterd, dat volgens hem een VOC-schip moet voorstellen. Jammer nou. Het gaat om de Zeven Provinciën, het vlaggenschip van de zeventiende eeuwse Nederlandse oorlogsvloot. Nou maar hopen dat Theo iets meer van ouwe auto's weet. Stay tuned.
(1) Niks ten nadele overigens van het bedoelde foto-atelier.
