Same player shoots again (008)

Dat de chef van de Israëlische luchtmacht met nog wat hotemetoten naar Moskou reist om een verklaring en rapportage te geven over wat er met de Il-20 die boven Latakia werd neergeschoten in een klassieke 'schaduwmanoeuvre' (schuilen achter een ander toestel; zie de Koreaanse Boeing), geeft de nieuwe krachtsverhoudingen aan in het MO. Zoiets was nog maar 5 jaar geleden ondenkbaar geweest. Ik verwijs nog maar eens naar de laatste Kruisvaardersstaten die, in de steek gelaten door Venetië (geld) en het Vaticaan, bondgenootschappen moesten aangaan met Arabieren om te overleven. Tot ze omvielen. Verwilderd keerden ze terug in 'de beschaafde wereld'.
In het geval van Israël bewaakt de Russische militaire politie (samen met de Syriërs) de grens aan de bezette Golan. En de twee miljoen Russen bewaken dat de verhoudingen tussen Moskou en Tel Aviv niet uit de hand lopen. Netanyahu heeft al zoveel problemen om te overleven. Daarom moet uitsmijter Lieberman in het Russisch met Minster van Defensie Shoigu aan de hot-line. Ik moet soms in m'n ogen wrijven: wat gebeurt hier.
Wat zijn de gevolgen van het neerhalen van het Russische militaire toestel op termijn? Ik neem aan dat het voor Netanyahu moeilijker wordt de volgende 200 bombardementen op Syrië die hij zo trots vierde uit de voeren. Natuurlijk kan alles anders worden als er een oorlog tegen Iran wordt gevoerd (het uiteindelijke doel: regime change in Iran). Laten we niet vergeten dat Iran de 3e olievoorraad ter wereld herbergt. Maar na het akkoord over Idlib is deze escalatie opnieuw een overwinning voor de Russische diplomatie. Het is duidelijk dat deze twee bondgenoten van de VS, Navo-lid Turkije en 'speciale vriend' Israël zich op dit moment geen problemen met Rusland op de hals willen halen. Ze zijn zo link als een looien deur en zullen het zo veranderen, maar op het moment niet.
Dat heeft te maken met de meedogenloze strijd in Washington tussen de president en Deep State-DC. Ook al dreigen zijn (hem opgelegde) medewerkers met hel en verdoemenis tegen Syrië en Rusland (Denk aan Bolton en Nikki Healey), het is duidelijk dat Trump niet wil meegaan in deze oorlogsplannen. Maar ja, 'een chemische aanval van Assad tegen zijn eigen bevolking'; dan moet hij natuurlijk kruisraketten sturen. Net als in 2016.
Bijzonder spannend wordt de situatie in Idlib, waar Turkije op zich heeft genomen orde op zaken te stellen en al-Qaida te ontwapenen. De bevolking van Idlib stad heeft enthousiast gereageerd op het akkoord. De jihadi's niet bepaald. (WK)