Skip to main content

Leugens in België (022)

14 maart 2017

vrijdag 5 november-2004
De kamer van Eric Mattheeussen aan de Kammenstraat 29 in Antwerpen bestond uit een winkel in brocant met daarachter een kamer en een keukentje. Beneden was een kelder en boven nog een paar ruimtes die Eric in gebruik had. De kamer achter de winkel stond vol dozen en de drie vertegenwoordigers van Justitia noteerden daarover het volgende:

“In deze dozen bevinden zich onderandere duizenden foto’s van kinderen. Deze foto’s zijn blijkbaar gewone foto’s, meestal aangezichten van kinderen.

In andere dozen honderden foto’s van lijken van kinderen, dikwijls in de meest gruwelijke poses. Veel van deze foto’s zijn zelf gemaakt, andere foto’s zijnin opdracht gemaakt door andere fotografen.

In sommige dozen vinden wij een soort “boekhouding” met beschrijving van de handeling die betrokkene heeft verricht om deze foto’s van lijkjes te kunnen nemen. Betrokkene heeft een soort van nummering aan deze foto’s gegeven zodat hij de beschrijving kan terugvinden in zijn “boekhouding”. Deze beschrijvingen staan genoteerd in ongeveer een vijftigtal schriften, telkenmale met een relaas hoe het kind is overleden, persoonsgegevens van het kind en de ouders of familieleden en akties en contacten welke betrokkene heeft genomen om de foto te kunnen nemen. Ook is de datum van overlijden en de leeftijd van het desbetreffende kind uitdrukkelijk vermeld.

In enkele dozen vinden wij kinderporno. Het betreft honderden boekjes duidelijk gemaakt voor pedofielen. De meeste boekjes dragen de titel “Lolita”. Er zijn ook exemplaren van het tijdschrift “Incest”. De lectuur vertoont duidelijk penetraties van volwassenen bij dikwijls zeer jonge kinderen, alsook zeer onwaarschijnlijke pedofielenfantasieën.

In andere dozen vinden wij negatieven van kinderlijkjes. Ook deze zijn geklasseerd volgens jaar en per minderjarige.

Wij vinden tevens enkele kaften waarin betrokkene krantenartikels bijhoudt van geruchtmakende verdwijningen zoals “Kim & Ken”, “Julie en Melissa” en dergelijke alsook enkele artikelen over pedofilie. Zo heeft betrokkene ook artikelen uit de krant betreffende “Van Geloven” in deze kaften steken, alsook vele overlijdensberichten van kinderen. Ook steken in deze kaften persartikelen van enkele opmerkelijke pedofielenprocessen.

Tevens vinden wij foto’s van overleden kinderen in de concentratiekampen van de Tweede Wereldoorlog.

Bij een eerste nazicht van de negatieven van de foto’s van kinderlijkjes stellen wij vast dat het overgrote deel opgebaarde kinderen betreffen. Zeer dikwijls zijn het foto’s van kinderen in een lijkzak, de kinderen nog hevig bebloed, met close-ups van de verschrikkelijke verwondingen.

Wat bij opstellers als zeer pervers wordt ervaren is dat bij sommige fotosessies wij vaststellen dat bij de eerste foto’s door betrokkene genomen de kinderen gekleed opgebaard liggen, doch dat betrokkene bij de verdere fotosessie ervoor zorgt dat de kinderen gedeeltelijk ontbloot worden, zodat hun borsten geheel of gedeeltelijk worden ontbloot.

Bij het bekijken van de negatieven stellen wij tevens vast dat betrokkene de lijkjes gedeeltelijk manipuleert om voor hem interessante foto’s te kunnen nemen.

Bij het bekijken van de foto’s kunnen wij vaststellen dat betrokkene deze praktijken reeds ongeveer 30 jaar toepast
”.

Was Mattheeussen een eenzame pedofiele idioot? Of had hij een klantenkring voor dat fotomateriaal? En hoe zat het met zijn Neo-Tantra connectie met Marcel Hofmans, de uitbater van La Piscine, waar zich orgieën afspeelden en Nihoul geen onbekende was? Heeft het justitieel apparaat deze connectie opgemerkt en zo ja wat er is vervolgens gebeurd? Stay tuned.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
14 maart 2017
Leugens in Belgie