Return of the ballsbomber

Haaaa, denk je dan. De New York Times heeft de FBI-smurfen in de dust laten bijten. De kleine rakkers moesten van de kadi na 2 jaar wobben een flinke stoot uittreksels van de verhoren van Umar Farouk Abdulmutallab aan het dagvod overhandigen. En het vod ging er vorige week mee aan de slag. Wij waren net zo benieuwd naar het artikel als dat meisje van Simons naar de volgende Sinterklaasintocht. Maar het eindresultaat viel ons vies tegen. Zoals gebruikelijk bijna als de overheid wat narigheid moet prijsgeven. We hadden namelijk gehoopt dat we tussen alle blinde vlekken door toch iets gezelligs konden terugvinden over de uiterst curieuze gebeurtenissen op Schiphol, waar onze ballenbomber een overstappie moest maken op zijn trip naar Detroit. Uit de nieuwe gegevens blijkt wel dat er een pagina uit zijn paspoort was gescheurd en dat hem dat bijna opbrak in Amsterdam. Maar dankzij de vriendelijke assistentie van een tandorismikkelaar in een Brenninkmeijerpak kwam Umar Farouk toch met die krakkemikkige bom achter zijn ballen de douane door. “We do this all the time” zei de tandoriman nog tegen de ijverige paspoortsnuffelaar. Helaas, Delftse kaas, niks te vinden over deze merkwaardige gebeurtenis, die zonder twijfel is vastgelegd op de Israëlische bewakingsbeelden. Nou weten we al een tijdje, dat onze ballenartiest vanaf dag 1 in de kieren werd gehouden door CIA-smurfen en dat zijn bom door technische knulligheid van de producenten never nooit kon ontploffen, maar we hadden toch graag iets meer vernomen over Umar's brief encounter op Schiphol. Zúúúúcht. Oh, btw, mocht u toch nieuwsgierig zijn naar de broddel in de New York Times en de flutverzameling van de FBI, be our guest. Stay tuned.