Skip to main content

Filosofie

vrijdag 29 augustus-2014
Hamas. Hezbollah. Al Qaida. Muslim Brotherhood. Nusra. Isis. Iemand achter zijn bakkie leut en zijn zakkie pinda's begrijpt er al gauw geen reet meer van. Een ding wordt hem wel duidelijk dankzij de dagvodden en de glazen tiet: die koppensnellers bedreigen zijn dagelijks bestaan. En dat ie in dat donkere licht een stukkie van zijn zorgtoeslag moet inleveren om de speeltuin van het Ministerie van Oorlog van nieuwe spullen te voorzien wordt ineens vergelijkbaar met zijn bijdrage aan de goede doelenruif van Carolien Tensen en andere zich rijk lachende presentatoren. De vraag wie dit dodelijk gelazer al vele decennia in stand houdt stelt ie zichzelf jammer genoeg niet. En dat vinden ze in Den Haag niet erg. Waar wel trouwens? Terwijl het tegenswoordig niet eens zo heel moeilijk meer is om antwoorden op dit soort vragen te vinden. Neem bijvoorbeeld deze kwoot. Komt ie:

“De rechtse elementen binnen de Mossad (en in het gehele land wat dat aangaat) beschikten in hun ogen over een gedegen filosofie: ze geloofden (en terecht) dat Israël op dat moment de sterkste militaire macht in het Midden-Oosten was. Feitelijk was het militaire overwicht van wat inmiddels de Israëlische vesting was gaan heten, groter dan alle Arabische landen legers bij elkaar. De rechtervleugel hing en hangt nog altijd de overtuiging aan dat deze macht voortkomt uit de noodzaak om het hoofd te bieden aan de voortdurende oorlogsdreiging die indertijd ook zeer reeël was.
Als er enige voorzichtige stappen in de richting van een duurzame vrede genomen werden zou dit onherroepelijk het verval inluiden van deze ideologische vestingmuren en uiteindelijk leiden tot het verdwijnen van de staat Israël, aangezien - volgens de rechtse filosofie – de Arabieren onbetrouwbaar zijn en een door hen ondertekend verdrag niet het papier waard is waarop het wordt geschreven.
Het ondersteunen van de radicale, militante elementen binnen de fundamentalistische beweging paste goed in het overkoepelende plan van de Mossad in de regio. Een door fundamentalisten geregeerde Arabische wereld zou nimmer een serieuze onderhandelingspartner voor het westen vormen, waardoor Israël als enig democratisch, redelijk land overbleef. En als zij via de Hamas (de Palestijnse fundamentalisten) in de Palestijnse straten de PLO kon laten verdringen zou het plaatje compleet zijn


Deze kwoot is afkomstig uit het boek “Mossad. De keerzijde van het bedrog” , geschreven door voormalig Mossad-smurf Victor Ostrovsky (1). Het dateert uit 1994 en beschrijft de situatie van beginjaren tachtig. Wie beweert dat er sindsdien heel wat is veranderd, moet een goeie chirurgijn opzoeken. Tenzij hij kut verzekerd is. Dan niet.

(1) Het boek is hier uitgegeven door Van Reemst Uitgeverij BV, ISBN 90 410 0015 1

Klik hier om uw reactie toe te voegen