Octopussy (485)

donderdag 14 februari-2013
Het was toch al niks. Die site van Robbie van de Rhee. En het is er niet beter op geworden. Nog wel steeds zijn ridicule klaagzang over een malafide ex-advocaat die het afgelopen jaar zijn reputatie naar de kloten heeft geholpen via een paar “riooljournalistieke” websites. En ook nog wat klaroenstoten op zijn centrale verwarming over de welgeteld twee successen uit zijn zakelijke verleden: Tri-wall en Tommy Telecom (1). Maar over zijn reeks aan riante faillissementen uiteraard geen woord. Laat staan iets over zijn veroordelingen, met als klapstuk de zeperd van 14 maanden gevangenisstraf van een paar dagen geleden (2).
Wie in arren moede dan naar Robbie's LinkedIn-pagina doorklikt krijgt spontaan een huilbui op wielen. Zowel van de nauwelijks te verhullen hiaten in zijn carrièreverhaal als van de wrakke spelling en de stilistische laagstandjes. Een ding is in ieder geval wel duidelijk: hij is er nog steeds op uit om als private investor iets te doen aan de levensstandaard van pensionado's in Zuid-Spanje. Dat kan nooit veel worden, want tegenover de kadi in Ljouwerd verklaarde hij kortgeleden nog onder ede dat ie geen stuiver meer bezat en dat ie leefde op de zak van zijn partner Marjanneke aka Marieke. Maar of de zak van een zzp-er in de public relationsbranche (3) genoeg poen bevat om de noden van voornoemde pensionado's te lenigen wagen wij te betwijfelen. Tenzij er hier of daar een bedragje is geleend of op de rekening van Robbie's firma Hemphill (hennepheuvel) achter de apenheul op Gibraltar per ongeluk toch nog wat eurootjes zijn achtergebleven.
Nee, het wordt nooit meer zoals vroeger. Wat overigens niet wil zeggen dat ze het niet gezellig hebben in Marbella. Zo met zijn drietjes. Ja, ja met zijn drietjes. Want dankzij wat vingeren in Facebook weten we dat de dochter van Marjanneke aka Marieke haar stekkie in Londen ook heeft ingeruild voor een plekkie onder de Zuidspaanse zon. Mogelijk om als stromeisje dienst te doen voor Robbie's financiële kaartenhuis (4).
Wie een huurachterstandje heeft of uit bittere nood wild staat te plassen krijgt te maken met handhavers. En linksom of rechtsom, je moet schokken. Bij onze vriend Robbie gaat het inmiddels om meloenen. Wie dwingt hem om te schokken? Niemand. Neem bijvoorbeeld eens curator Kuper in de Uniwall-affaire. Vermeldt in zijn faillissementsverslag dat de heer Van de Rhee zich schuldig heeft gemaakt aan paulianeus handelen en het irregulier onttrekken van gelden uit de onderneming. Fijn, maar hij doet geen aangifte, want de poen die er nog was is opgegaan aan zijn salaris. Om van het geouwehoer af te zijn stuurt ie een half jaar geleden (!!!) dan toch maar een indrukwekkend kattebelletje naar het tandeloze fraudemeldpunt. That's it. Zo gaat dat. Doei.
En Kuper is geen uitzondering. Neem curator Meines, die de affaire rond Tommy Telecom een beetje knappies naar de finish moet brengen. Ze beweegt zich net zo geruisloos als een slak die op de handrem staat. Kom op dames en heren. Neem eens een voorbeeld aan jullie collega in de CSI-zaak. En mochten jullie nieuwsgierig zijn, hier is het vonnis!! Ook nuttig leesvoer trouwens voor Justitie- en FIOD-smurfen, die per jaar zo'n anderhalf miljard aan faillissementsfraude ongemoeid laten. Heeft Rutte een gat? Hier is de stop! Stay tuned.

(1) Er zitten ook hier forse atonale klanken in Robbie's triomfantelijke getoeter. Hij heeft Tommy Telecom ooit overgenomen zonder betaling van het afgesproken koopbedrag. Hij stond persoonlijk garant, dat wel. Voor een dooie mus.
(2) Civielrechtelijk is Robbedoes veroordeeld tot het betalen van respectievelijk rond de 860.000 en 510.000 euro, plus nog een groeiend bedragje uit het door hem verloren proces rond de opslag van Uniwall- en gevangenismaterieel in Soestduinen (begeeft u zich op kousenvoeten naar de afdeling Vervolgverhalen, vervolgens naar de subafdeling Octopussy, toets de term “Soestduinen” in en voilà, de details).
(3) Marjan de Hoog P.R.
(4) Dat kunstje is al eerder vertoond. Zie aflevering 446 van deze serie.