Opgeruid staat netjes (005)
Een hele goeie ochtend deze keer voor een hele speciale groep scholieren in dit fantastische land! Vandaag gaat de bal eerst naar de basisscholieren, de ukkies zoals sommigen van ons jullie noemen. Groep zus tot groep zoveel, maakt niet uit, jullie zijn ook onderhand al oud en wijs genoeg om in te zien dat de aardkloot naar zijn mallemoeren gaat en dat degenen die jullie ukkelen daar niks niemandal tegen doen. Dus ook jullie vanochtend de breuken de breuken gelaten en ook het verplicht engels overgeslagen. Straks jasje en pukkeltje weer om de schouders en de straat op.
Vanwaar deze extra aandacht voor jullie? Jullie zitten met een probleem dat veel lijkt op dat van de Bossche scholieren die hier vorige keer de revue passeerden. Die kregen van hun rector te horen dat staken voor het klimaat ten koste gaat van het onderwijs en daarom niet zou mogen. Waarop ik de vraag stelde hoe het dan komt dat ze niet naar school mogen als de koning jarig is, terwijl lang niet iedereen in dit land die koning ziet zitten. Voor jullie van de basisschool ligt het probleem zo: jullie mogen strakkies niet spijbelen voor een heel goeie zaak, maar jullie juffen en meneren mogen dat wel! Morgen gaan er weer tienduizenden basischolen een dag dicht omdat juf en meneer gaan staken. Niet voor het klimaat maar voor hun eigen. Zij willen meer poen voor wat ze doen. Nou vind ik dat wel een terechte eis en ik hoop dat julie het met me eens zijn. Want kijk, normaal zeg ik, zoals in deeltje 1 van deze serie, weg met school en met juffen en meneren die jou gaan vertellen wat je moet doen en denken. Maar ik ben vandaag in een mildere bui. Vandaag zeg ik dat jullie juf en jullie meneer dan misschien wel het verkeerde beroep hebben gekozen, maar dat ze wel veel minder fout zitten dan de juffen en meneren die geen ukkies begeleiden maar politieagentje spelen, of erger nog: soldaatje zijn, of het allerallerallerergst: politicus willen wezen, die bepaalt waar zo’n agentje en dat soldaatje wel of niet moet gaan vechten en tegen wie. Je kunt van jullie juf en meneer allerlei ergs vertellen en dat doen jullie op het schoolplein en in instagram ook, maar… het had erger met ze gekund. In wezen vormen jullie de reden dat zij, die volwassenen die zich juf en meneer laten noemen, niet helemaal uit de bocht vliegen en niet voor nog meer overlast zorgen!
Dus nu aan het begrip over en weer, in een variatie op het verhaal van twee weken terug. Geven en nemen heet dat. Jullie nemen straks juf of meneer niet te grazen wanneer ze jullie verbieden om de klas uit te lopen, neen, jullie bieden ze iets aan. Jullie gaan nu de straat op, en in ruil daarvoor gaan jullie morgen als juf of meneer gaat staken niet naar huis of -wat inderdaad veel leuker is- naar Kees Kroket, maar samen met juf of meneer de straat op om ook voor hen te demonstreren! Zij blij want dan heeft zo’n demo veel meer porum en dan kunnen ze ook een beetje een oogje in het zeil houden bij wat jullie uitvreten. En jullie blij want dan mogen jullie straks ook de straat op voor behoud van de wereldbol en dan staat wanneer die staking van hullie resulteert in hogere lonen die juf en meneer van jullie strakkies ook wat relaxter voor de klas. Gesnopen? Water bij de wijn dus. En dan straks toch lekker tipsy de straat op.
Tot zover mijn milde luim. We zijn nog niet klaar voor vandaag. Naar jullie iets oudere kornuiten zeg ik van het is toch gotferdegotfer en van hier tot gunder en ook nog es te klagen. Wat dan? Nou, jullie weten ook dat morgen, vrijdag, internationaal, dus in zeventig landen, scholen dicht en de straat op gaan, niet voor meer poen voor de leraar zoals in dit boekhouderslandje, maar voor het klimaat. De grootste demo tot nu toe! En hiero is dat niet eens uitgeruild tegen vandaag, twee uitroeptekens. Dus voor jullie geldt: straks opnieuw naar buiten, en morgen ook, maar dan niet voor samen met meester Pielemans en juf Ank en niet voor hun zieleheil en portemonnee maar voor het klimaat en tegen de klimaatontkenners. Ik zou zeggen: laat die laatsten vandaag en morgen maar eens een extra poepje ruiken. Zoek het kantoor of de hoogste pief van het Forum voor Democratie bij jou in de buurt en hou er een feestje voor de deur. Was hun ramen met wat klinkers en zet hun sprinkler aan, dan kunnen ze eraan wennen dat ze met knielaarzen aan en een zuidwester op hun hitlerpraatjes moeten verkopen. Of: wellicht staan ze op de markt te flyeren want het is verkiezingen volgende week dus ze komen voor een keertje naar buiten. Ga lekker dicht om ze heen staan daar, maar niet met een paraplu. Houden ze niet van, voelen ze zich bedreigd. Vertel ze dan dat jij elke dag bedreigd wordt door hun praatjes voor de vaak en dat pianospel van die clown die voor ze in de Kamer rondloopt. Dat de wereld en de problemen van de wereld serieus genomen moeten worden en niet belachelijk gemaakt door een gelobotomiseerde corpsbal. Kijk, dat helpt, want ook voor hullie is de jeugd de toekomst. Daarna tevreden terug naar het schoolplein, maar niet zonder een pakkie shag en een ijzerschaar. Want je hebt waarschijnlijk wel opgevangen dat ze nu het roken ook op het schoolplein willen gaan verbieden. Dat plein mag daartoe bewaakt gaan worden door weer zo’n randdebiel in een pakkie. En dat plein bestaat dus niet als het hek eromheen verdwijnt... Gesnopen, vraag ik nu ook aan jullie. Do the right thing, boys and girls! Jullie zijn een groeiend probleem. De kijkcijfers van die kutserie De Luizenmoeder kelderen, maar klimaatspijbelaars zijn er steeds meer…
JoopFinland
Luister niet naar de hoge heren
Ze willen dat je braaf gaat leren
verhitte discussie, verhitte planeet
interesseert de hoge heren geen reet
Wie luistert er naar scholieren?
Behalve voor de goede sier, he?
Ze lachen en knikken en schudden je hand
maar blijven op hun olie gebrand – ze zeggen:
Terug naar de schoolbank (2 x)
vooruit met gif en de brandende stank
Terug naar de schoolbank (2x)
Vooruit naar de klote en hartelijk dank
Hoor nu toch eens wat ze beweren
terwijl ze zoete broodjes smeren
Het valt zo mee, we hebben geen haast
terwijl de aarde zweet en blaast
Heeft het geen zin om te demonstreren?
Straks zit je met de gebakken peren
als over tien of twintig jaar
er wordt geroepen: we zijn in gevaar! – dus ga je niet:
‘t Is nu de tijd, beslist niet later
De zeespiegel stijgt, Daar komt ‘t water!
(uit het repertoire van Joke Kaviaar,die niet in Cafe Weltschmerz zit maar in Nieuwersluis, de bajes dus...)
Beetje Welt en een heuleboel Schmerz...