Onze milde kant (016)
Deze aflevering staan we op de dunne en iets dikkere bandjes. Wel eens nagedacht over de overeenkomst tussen de Tour de France en Wereldoorlog Twee? Of om preciezer te zijn: tussen het fenomeen van doping en dat van al die lui die die oorlog achteraf toch eigenlijk helemaal niet zo erg en dat er toch ook wel goede kanten en zo en dat we niet haatdragend moeten zijn vooral? We staan in Frankrijk weer met ons half miljoen dagelijks te kijken naar die gedrogeerde apen en zitten daarnaar ook op de glazen tiet te staren totdat de oogjes droog zijn geworden, of juist nat omdat eentje van ‘ons’ heb gewonnen. En over die oorlog horen we ook de gekste dingen. Even een versnelling er op: weet U het onderscheid tussen GroenLinks en de NSB? Neen, we gaan het hier niet hebben over Fem de feminist die nu zo hoog zit in Amsterdam. Hier gaat het over die GLer die aanzat bij een vergadering van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten waar ook Andre Rieu optrad. Andre wie? Even uitleggen aan wie denkt dat Andre Rieu gister de Touretappe tussen Imbecile-La-Plage en de Col du Jus d’Orange won, dat Rieu de James Last van nu is. Uit Limburg, als U dat meer zegt. Maakt muziek-voor-miljoenen en dat het liefst op een uitpuilende Vrijthof. Rieu trad op bij die vergo van de VNG en bracht daar ‘Alte Kameraden’ ten gehore. Nu hopen wij natuurlijk dat U meteen denkt van Autsj en Hoe is dat nu mogelijk, want dat U zich wel herinnert dat de jingle van Rieu in de kampen van de nazi’s ook op het repertoire stonden. Dat Rieu dat niet weet, allez. Maar onder zijn gehoor zat dus zo’n door Jezus Klaver in het pluche geholpen Gutmensch die er ook helemaal niet van schrok en de tekst -die gaat over roem en eer en lekker sterk met zijn allen- belangrijk vond ‘voor jonge mensen van nu’.
Dan maar over naar de dikkere bandjes, en daarmee naar het goede nieuws. Want de kampers, woonwagenbewoners, de Roma en de Sinti, die in 39-45 ook al zo soepeltjes onder de klanken van Alte Kameraden in de ovens verdwenen, mogen vanaf nu eindelijk staan waar ze staan. Een mensenrechtencommissie wees de Nederlandse autoriteiten er op dat het discriminatie is om deze mensen uit hun wagens te pesten, voorzieningen te onthouden, stelselmatig te criminaliseren en betonblokken te plaatsen op de plek waar een wagen vertrekt teneinde te verhinderen dat daar een andere wagen zou kunnen komen te staan. Gerechtigheid dus, en opluchting voor deze mensen die sinds 1400 -toen was Columbus nog niet eens geboren- in onze dreven bivakkeren maar nooit het gevoel hebben gekregen dat ze onze liedjes mee mogen zingen... (gvd)
