Van Estoril naar Zandvoort (018)

woensdag 15 oktober-2003
Daar word je toch behoorlijk niet goed van. Dat je als gerenommeerd dagblad Kleintje Muurkrant niet als bron durft te gebruiken als het om heikele zaken gaat, soit. Hoewel wij zelden of nooit uit ons nekgewas zitten te lullen. Maar dat je ook niet durft te verwijzen naar het NOS-journaal is te gek voor woorden. Toch gebeurde dat vandaag bij de meeste landelijke kolommenvullers. Volgens het Journaal had een 28-jarige man aangifte gedaan bij de politie. Hij zou in 1988 toen hij dertien jaar was in de Praagse homobar Pinocchio zijn bestegen door ene Joris D. Later zou hij deonverlaat herhaaldelijk hebben waargenomen in het inmiddels landelijk bekend geraakte Eindhovense Anne Frankplantsoen. En dan niet bij een wandeling met een aangelijnd Pekineesje. Joris D. bleek niet de eerste de beste. Zoals wij al eerder meldden ging het om de secretraris generaal van het Ministerie van Justitie. Gezien de bombarie die op de voorpagina’s ontstond over PSV-directeur Fons Spooren die in hetzelfde plantsoen zijn sporen naliet, zou je in dit geval toch ook mogen rekenen op enig vuurwerk. Noppes. Hier en daar is zelfs nog steeds sprake van “topambtenaar” in plaats van de hoogste ambtenaar. En dat alleen omdat meneer Donner pissig van zijn fiets stapte om waarschuwend met zijn vingertje te zwaaien. Wee je gebeente als je mijn secretaris generaal bezwaddert. Dan kan je een miljoenenclaim verwachten. En raar, maar de hele meute wordt voorzichtig. Zonder twijfel na verdere oekaze’s van het ministerie en wellicht van politiek Den Haag. Mocht Joris D. overigens inderdaad schuldig zijn aan pedofiele activiteiten dan is er sprake van een uiterst delicate kwestie. Want onze vermeende kindervriend heeft een prachtige carrière gemaakt bij Justitie. Vooral de positie van directeur generaal van de afdeling Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken, die hij bekleedde tussen 1993 en november 2002 toen hij secretaris generaal werd, verschafte hem veel aanzien en dienstreizen naar het buitenland. Van dat laatste hebben wij bij een eerdere gelegenheid al als voorbeeld zijn reis in 2001 naar Praag genoemd. Ervan uitgaande dat voornoemde 28-jarige zijn hele hebben en houden niet voor J. Doedel op het spel heeft gezet kunnen we ervan uitgaan dat de heer D. het niet bij dat ene huzarenstukje in 1988 heeft gelaten. Waarom dan niemand bij het vorderen van diens carrière heeft gedacht aan de mogelijke chantabiliteit van de topambtenaar in wording is een raadsel. Of is het nog steeds zo dat de meest chantabele mensen op de hoogste posten worden gezet? In dat geval hebben we nog veel te verwachten. Stay tuned.