Needles and pins
Door Jan Portein.
Een beetje dwarsligger is tegenswoordig zijn leven niet zeker. Neem nou dat meisje van Ovsyannikova. Een Russische journaliste die vorig jaar het lef had om life op teevee de kijkers te laten weten dat ze besodemieterd werden en dat er een einde moest komen aan de oorlog in Oekraiene. Zoiets moet je in Hilversum al niet doen, laat staan in Moskou. Dus zag Marina zich al kort daarna genoodzaakt de nogi [benen, red.] te nemen. Naar Frankrijk. Wat gebeurt er vandeweek? Ze deed de deur van haar appartement open en zou daarbij volgens de msm een wit poedertje hebben opgemerkt. Waar precies is niet duidelijk, maar je wordt bij zo'n bericht direct overvallen door novishocking herinneringen aan de bezoedelde deurknop van de inmiddels netjes opgeborgen Russische geheimsmurf Sergei Skripal en zijn dochter Julia (1) en het koppie poloniumthee dat het einde inluidde van Alexander Litvinenko, een collega van Skripal (2). Marina werd al spoedig na haar entrée ernstig niet goed en werd dan ook als een javelot [speer, red.] naar een hospitaal overgebracht. De Franse msm toeterde meteen dat het wel eens om een vergiftigde reaktie van Moskou zou kunnen gaan. Maar er werd na urenlang zenuwachtig zoeken niks bijzonders aangetroffen in Marina's bloedbaan. Dus een paar paracetamolletjes en zij kon opgelucht weer naar huis. Over dat witte poeder lulde niemand meer. Omgevallen pak Géant Blanc? Een slordig behandeld lijntje coke? Geen hond die het weet.
Hoe anders liep het af met analoge gebeurtenissen bij onze oosterburen. Op 23 september jl. kreeg Alice Weidel, voorzitter van de rechtser dan rechtse politieke partij AFD (Alternative für Deutschland), van Zwitserse snuffelsmurfen het advies om huis en haard schielijk te verlaten in verband met serieus te nemen info over een voorgenomen overval op Alice, haar bijslaap en haar kroost. Zij volgde dat advies op en verhuisde via Zwitserland naar een geheim adres op Mallorca. Dat betekende wel dat zij ruim een week later niet actief kon deelnemen aan de toen op handen zijnde parlementsverkiezingen in Beieren en Hessen, die overigens ondanks haar afwezigheid een groot succes opleverden voor haar partij. De Duitse msm trok het hele verhaal over de voorgenomen overval in twijfel en dat gold ook voor de steekpartij die de co-voorzitter van de welwillend tegenover Moskou staande AFD Toni Chrupalla op 4 oktober ten deel viel bij een verkiezingsbijeenkomt in Ingolstadt. Bij het schieten van een paar selfies met een clubje fans werd hij door een van hen enthousiast omhelsd, waarbij hij met een naald in zijn arm werd gestoken. Zijn arm leek een extra dosis zwaartekracht toegediend te krijgen en hij raakte half bewusteloos. Vreemd genoeg konden ze in het ziekenhuis niets ongerechtigs vinden en na een paar dagen ging Chrupalla dan ook gezond en wel huiswaarts. Kreeg onze Toni nou wel of niet onvrijwillig een naald in zijn arm? Ging het om een bizarre verkiezingsstunt? Toni mag het weten. Politiek? Brrrrr. En kijk er niet van op als je hier in Nederland eind deze maand de slogan “Remember, remember, twentysecond november” door sloppen en stegen hoort galmen. Als Pieter op die dag plotseling met spoed wordt afgevoerd naar het ziekenhuis met iets wat pas later een hernia blijkt te zijn. Stay tuned.
(1) Zie de serie “Novi shocking”.
(2) Zie de serie “De dood van een spion”.
