De prins en de Correggio (003)
woensdag 14 januari-2004
Op 19 augustus vorig jaar besteedden wij onder het kopje SGS aandacht aan een paar geruchtmakende gebeurtenissen die zich hadden voorgedaan bij de Société Générale de Surveillance. Een Geneefse onderneming die zich al sinds 1887 bezighoudt met controlerende werkzaamheden binnen de internationale handel in agrarische producten, olie, gas, chemicaliën, ertsen, metalen, kunstmest en meer van dat moois dat de wereldeconomie zo spannend houdt. Die werkzaamheden bestonden ondermeer uit de verificatie, het testen en het certificeren van in- en uitgaande goederen. Met name in Derde Wereldlanden. Verder verleent SGS dit soort diensten nog in allerlei sectoren van het internationale bedrijfsleven. Geenmisselijke club dus. Een echte duizendpoot. Maar dan wel een die af en toe met een van zijn duizend schoentjes in de stront trapt. Zo verwierf SGS in Pakistan in de jaren 80/90 een paar uiterst smakelijke contracten door toenmalig premier Benazir Buttho en haar echtgenoot te behagen met 12 miljoen dollar aan steekpenningen. Eenzelfde geintje zou zich een paar jaar geleden hebben afgespeeld waarbij de Franse directeur-generaal van het EU-departement van landbouw zijn zakken zou hebben gevuld bij een door SGS gecontroleerde leverantie van landbouwproducten aan China. Oud nieuws. Nog ouder, maar misschien niet zo bekend is het feit dat ene Friedrich Schwend in de naoorlogse jaren een zeer gevulde account had bij de SGS onder nummer 930. Schwend was een cosmopolitische Duitse zakenman die tijdens de oorlog verantwoordelijk was voor de witwasafdeling van Operatie Bernhard (*). Een formidabele Duitse valsgeldoperatie die ooit bedoeld was om de Brits-Amerikaanse economie een optater van habeichdichdort te bezorgen, maar in een later stadium diende om de Duitse spionagediensten op poten te houden. Een van de agenten van Schwend was de in Nederland verblijvende Alois Miedl, de goede vriend van Reichsmarschall Goering, prins Bernhard en diens vliegende paladijn Gerben Sonderman. Met witgewassen poen van de Operatie Bernhard en toestemming van Schwend zette Miedl in 1944 een schilderijenhandel in Spanje op. Mogelijk de basis voor de naoorlogse kunstactiviteiten van onze prins. Wat er verder is gebeurd met het deposito van Schwend bij SGS vermeldt de historie niet. Maar het is zo al erg genoeg.
(*) Zou vernoemd zijn naar de leider van het project SS-Sturmbannführer Bernhard Krüger, de vervalsingsexpert van Heinrich Himmler.