Skip to main content

Skenes vanachter de coulissen (011)

31 maart 2017

vrijdag 1 juli-2005
Roerend niet waar? Om te lezen dat George Skene begin maart 1992 zich huilend liet gaan op de schouder van Peter Johan Nijssen. Omdat zijn hele Teleholding-vehikel op de klippen dreigde te lopen door de invries-actie van een Zwitserse OM-bef. Maar zoals gezegd, het roer werd nog net op tijd omgegooid. Nijssen daarover tegenover rechtercommissaris Lange:

“ ... George is een bijzondere man, heel emotioneel en inmiddels wars van Zwitsers. Hij zei dat ze met hun poten van het geld moesten afblijven. Ondertussen had Johler met de Zwitserse officier van Justitie Ziegler gesproken. Althans dat zei hij. Met deze officier was een regeling afgesproken dat als er schuld zou worden bekend, 50 procent van de inbeslaggenomen gelden vrij zou worden gegeven. Dit voorstel hebben we gelijk in Nederland besproken met George. Dit is aan de orde geweest in meerdere vergaderingen in Nederland op het kantoor van Teleholding in Amsterdam. Ik herinner mij vooral de eerste grote vergadering, die erg emotioneel was. Het idee is dus besproken dat we een schuldbekentenis zouden tekenen en 50 procent van de inbeslaggenomen gelden terug zouden krijgen. Voor de andere vijftig procent zouden we gaan strijden. Ik heb geen notulen of iets dergelijks van deze bijeenkomst. Met alle respect maar bij Teleholding werd niet zo genotuleerd. Deze hele problematiek lag toen op het bordje van George. Tijdens de hiervoor genoemde vergadering is niet besproken wie er schuld moest bekennen. Dat kwam pas later. Wel is besloten dat het maar moest gebeuren omdat het geld hard nodig was. Ik heb vervolgens gehoord dat X (de directeur Europese marketing, red.) schuld zou bekennen. Ik weet niet meer van wie ik dat heb gehoord. Ik ben daarna nog naar Nederland gegaan voor het bijwonen van een vergadering. Deze vergadering ging er vrolijk aan toe. Tijdens die bijeenkomsten werd dan ook tegen X gezegd dat hij een extra koffer mee moest nemen en dat hij niet terug mocht komen zonder de meloenen. Daarmee werd bedoeld miljoenen. X is vervolgens naar Zwitserland gegaan en heeft de schuldbekentenis afgelegd. Hierdoor zou de situatie voor iedereen worden verbeterd. Op dat moment kreeg iedereen het salaris 3 à 4 weken te laat. Het is niet terecht als George verklaart dat hij niets zou weten van de schuldbekentenis. Teleholding heeft erop gestaan dat het geld op welke manier dan ook terug moest komen. Er was maar één meneer die instructies gaf en dat was George. Hij was dominant de baas. Ik heb nog heel even overwogen om zelf die schuldbekentenis te ondertekenen, maar George heeft mij niet gevraagd.
Het idee van een vergoeding van 100.000 Zwitserse francs kwam van Johler. We hebben dit besproken in de Verwaltungsrat. Ik heb die vergoeding van 100.000 Zwitserse francs besproken met George en George heeft toen gezegd “Dat regelen we wel”. Daarna kwam er voor mij een beetje chaotische en moeilijke tijd bij Teleholding. En ik ben uiteindelijk medio 1992 weggegaan
”.

Volgens Nijssen wist George Skene, Korsakov of niet, dus van zowel hoed als rand. Hij was verantwoordelijk voor het besluit een schuldbekentenis te laten tekenen door X en hem daarvoor te belonen met een tonnetje Zwitserse francs. En zo geschiedde. Maar met die ene handtekening haalde X zich een vracht narigheid over zich heen. Narigheid die nog steeds voortduurt. Meer daarover in de volgende aflevering. Stay tuned.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
31 maart 2017
Skenes vanachter de coulissen