Kafka in Zeist (059)
door Jan Portein.
Jan Willem wil graag rechter worden. In 010. Nee, nee. Niet die Jan Willem uit de vorige aflevering. Dat was er eentje van Kuijpers. Deze Jan Willem heet van zijn achternaam Loorbach. En als een nomen nog steeds een omen is dan gaan ze in Rotterdam een lekker rechtertje krijgen aan Jan Willem. U hoeft alleen maar even terug te bladeren naar de waanzinnig gelezen afleveringen 56 en 57 van deze serie en u begrijpt wat we bedoelen. Daar figureert déze Jan Willem namelijk als griffier in het juridisch steekspel tussen aan de ene kant Joop van den Hemel en aan de andere diens buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. En wat voor een griffier!! Geweldig. Niet echt een kind van zijn vader zou je zeggen, want Jan Dirk Loorbach was zowel onder de basket als bij allerlei juridisch gedreutel een knoert. Maar wel fantasierijk als het gaat om cliëntèle die over friends in high places beschikt. En aangezien Jos Arts en Geertje van Estrik die inderdaad hadden en bovendien juridisch ondersteund werden door het bij ons zo populaire verzekeringskot van Jos Baeten kunnen we een beetje bevroeden waardoor die fantasierijkdom van Jan Willem werd getriggered. Temeer daar toekomstig bed and breakfast-CEO Baeten geen onbekende was van pappa Jan Dirk. Maar dat weet u allemaal al dankzij de inhoud van de eerder genoemde afleveringen. Overigens zijn we hiermee wel aangekomen bij het bruggetje voor stramme ezels dat wij in de vorige aflevering al in het vizier kregen. We gaan terug naar 27 mei 1994. Toen kochten de in het eenvoudige Horst geboren en getogen Jos Baeten en zijn in de lokale Horseshoebar opgeduikelde vrouwtje Gerda een huis in Oostvoorne. Ze lieten dat op papier zetten ten kantore van de Rotterdamse notaris M.A.J.C.M. aka Michel van Agt, wiens blazoen toen op het oog nog net zo onbevlekt was als de ontvangenis van Maria. Dat zou later anders worden, maar daar konden Jos en Gerda niks aan doen. Ook niet aan de toevallige omstandigheid dat Van Agt een voormalige zwager is van de in onze serie Octopussy al vaak midscheeps getroffen notaris Johan van der Veen uit Dordrecht. De dingen zijn zoals ze zijn. Ten tijde van voormelde aankoop zal onze intrinsiek wat verlegen Jos bij zijn toenmalige werkgever, het verzekeringsvehikel Stad Rotterdam, gerust al een vliegende grijpstuiver hebben verdiend. Gevoegd bij de inkomsten van de als relatiegrutter geafficheerde Gerda en we mogen met een op cruise control kloppend hart aannemen dat de aanschaf van dat huis in Oostvoorne financieel verantwoord was. De carrière van onze man uit Horst verliep crescendo en begin 2016 zal ie zo rond de half meloen hebben gebeurd als CEO van ASR. Waarom hij dan samen met zijn eigen Gestaltpsychotherapeute op 13 april van dat jaar zijn opwachting maakte bij de Rotterdamse notaris Jurriaan van der Stok om een hypotheek af te sluiten met de ABN/AMRO van 789.300 euro wekt bij ons een vleugje nieuwsgierigheid. En dan zijn we er nog niet, want er komt nog een dotje rente en kosten overheen van ruim drie ton. Als onderpand diende de uit 1924 daterende stulp in Oostvoorne, waarvan de waarde momenteel geschat wordt op ruim een meloen cq. wat de gek ervoor geeft, en de door Jos bij ASR gesloten levensverzekering. Kortom lock, van der stok and barrel. Was die geleende poen bestemd voor aanpassingen aan het pand ten behoeve van de geplande Bed & Breakfast? De aankoop van aandelen ASR in de aanloop naar de beursgang op 10 juni 2016? De verovering van een eigen plekje op de Efteling? De realisering van Jos' droom om voordat ie definitief aan zijn stutten trekt de 3500 medewerkers van ASR op de kiek te zetten? Of kwam bij de toezichthoudende hotemetoten van ASR eindelijk de langzamerhand persoonlijk geworden juridische strijd tussen hun CEO en voormalig intermediair Jos Lindhout ellenlang de strot uit en mocht Baeten die strijd sinds begin 2016 zelf financieren (1)? Wie zal het zeggen. Baeten in ieder geval niet. Stay tuned.
(1) Zie de serie “Tussen premies en piraten”.
