L’état c’est nous

dinsdag 16 november-2004
Mene tekel. Nu de moord op Theo van Gogh via de pers is geboekstaafd onder het hoofdje terrorisme staan ze in Den Haag trillend in de startblokken om een flink deel van onze democratische verworvenheden te cremeren. Oké, we zullen de blurb van fou pédaleur Donner dat je voortaan niemands geloof meer in verband mag brengen met een veetentoonstelling maar als een bedrijfsongeval beschouwen. Maar de algemene roep om de AIVD te laten groeien van L naar XL en bovendien de bevoegdheden van die snuffelaars uit te breiden is heel wat ernstiger. Ter wille van de bestrijding van hetfantoom dat “het terrorisme” heet en zich hier alleen nog maar heeft gemanifesteerd in opgesexte dossiers over een Mohammed Bèèè en zijn kennissenkring moet namelijk een deel van onze privacy sneuvelen.

Om in de pas te blijven lopen met die mafketel in het Witte Huis werd gisteravond al gesuggereerd dat er een apart iemand moet komen met een eigen instantie om aan de dreiging van het terrorisme het hoofd te kunnen bieden. Een Homeland Security Department. Als dat doorgaat moet je op Schiphol vier uur voor vertrek al aanwezig zijn. Maar dat is het ergste niet. Als je op de een of andere manier even niet in het putje valt bij de nomenclatura rond de Hofvijver mag je erop rekenen dat je hele hebben en houden minimaal in de gaten wordt gehouden. Zeg niet in een kroeg dat je Balkenende op zijn poot wil stampen of dat Remkes zijn leut wat slordig buiten de deur hangt, want dat kan je op een huiszoeking komen te staan van een stel heren die net getraumatiseerd zijn teruggekeerd van hun illegale verblijf in Camp Smitty. Bezint eer ge begint.

In 1982 ontplofte in een Joodse buurt in Parijs een forse bom. President Mitterrand riep kort daarna een speciale anti-terreureenheid samen die grote bevoegdheden kreeg. In de loop der jaren werd zowat toute Frankrijk afgeluisterd, inclusief de politieke tegenstanders van Mitterrand. Na 22 jaar touwtrekken is nu eindelijk het proces begonnen tegen 12 luitjes die bij de operaties van deze dienst betrokken waren. De aanklacht heeft als zwaartepunt “inbreuk op de privacy”. De Fransen noemen het hun eigen Watergate. Goddank, cq. Allahdank, cq. Buddhadank, gebeurt in Nederland alles vijftig jaar later. Maar we weten in ieder geval wat ons te wachten staat.