Van Estoril naar Zandvoort (129)

zondag 8 december-2013
Good golly miss Molly. Dachten die klootkever van een Cameron en zijn Conservatieve aanhang eindelijk dat ellendige geneus in koterhopsaffaires van dertig, veertig jaar geleden ergens in een weiland te kunnen parkeren. Wat denk je wat er gebeurt? Vinden die hopssnuffelaars een videotape. Van een seksparty in Londen. Naar alle waarschijnlijkheid georganiseerd door ene Sydney Cooke. Een stuk vulles dat samen met drie andere kontjeskruipers in 1984 achter het streepjesbehang werd geplakt na het gangbangen en vervolgens kelen van een minderjarige boy. En wie stond er ook op die tape? Dezelfde voormalige minister uit de conservatieve pishoek die in februari van dit jaar al aan de dure implantaten werd gevoeld naar aanleiding van een hemeltergende getuigeverklaring (1). De oud-minister kon tijdens een gesprekje met eerder genoemde snuffelaars weinig anders doen dan toegeven dat ie aanwezig was geweest op die party en dat ie de getuige inderdaad kende. Maar hij was nooit bij hem binnengekomen door de dienstuitgang. Nee, nee, onze ouwe lekkerbek had zijn dure fluit bij die gelegenheid in de reet van een toevallig passerende olifant geduwd. Wie bewijst wat? Het is net als bij Joris D.. Die heeft nooit zijn tentje opgezet in een Eindhovens plantsoen, zijn dienstchauffeur is comfortabel overleden en de Eindhovense handhavers hadden even geen videoapparatuur. Appeltje, perzikje.
Nou een leuke surprise. Tijdens een van de verhoorseances binnen dit onderzoek was ook een Nederlandse recherchesmurf aanwezig! Omdat er dankzij het uitwisselingsprogramma van de PIE (Pedophile Information Exchange) een link bestond met het hopsen van pielemoosjes in donker Amsterdam. Heeft onze smurf ook een blik mogen werpen op de door zijn Britse collega's opgedolven videotape? En heeft ie daarop misschien ook Nederlandse prominenten voorbij zien trekken? Niet onmogelijk. Een uitwisselingsprogramma werkt meestal vice versa. Binnen dat kader zitten wij bijvoorbeeld ook nog met het helaas nog steeds wat apocriefe verhaal, dat onze inmiddels voormalige secretaris-generaal van Justitie ooit in een Londens hotel door een paar constables werd betrapt op een poging tot het jorissen van een Brits kontje. En dat een eveneens tot de hoogste bestuurlijke echelons gestegen fellow-traveler zijn eigen reputatie redde door snel de deuren van zijn ensuite dicht te schuiven toen er op de kamerdeur werd geklopt. Toegegeven, wij zaten wat in een dip en het blijft emmeren [adellijke term voor het penetreren van een paard na op een emmer te hebben plaatsgenomen, red.], maar er is toch weer wat hoop op gerechtigheid. Prettige zondag. Stay tuned.

(1) Zie ook aflevering 124 van deze serie dd. 14 oktober 2013